Επιδείξεις πολεμικών τεχνών: από πολεμική τέχνη σε προϊόν ψυχαγωγίας

Οι επιδείξεις των πολεμικών τεχνών είχαν σαν σκοπό να παρουσιάσουν στους θεατές το στυλ. Να τους εντυπωσιάσουν ως ένα βαθμό αλλά περισσότερο να τους κινήσουν το ενδιαφέρον να ασχοληθούν κάποιοι με αυτό. Για τον σκοπό αυτό συμμετείχαν οι καλύτεροι και πολλές φορές και οι εκπαιδευτές. Σε κάθε περίπτωση αυτό που ανέμενε κανείς ήταν μια «περίληψη» του συστήματος. Να φανούν τα κυρίαρχα στοιχεία του, η τεχνοτροπία αλλά και η προσέγγισή του για την μάχη και ίσως και η πρότασή του για έναν τρόπο ζωής. Ανθρώπινο ήταν και η προσδοκία κάποιων συμμετεχόντων να φανούν λίγο παραπάνω. Όμως οι καλές επιδείξεις είχαν το μέτρο και μια αλήθεια μέσα τους η οποία έφθανε στον θεατή, κέρδιζαν τον θαυμασμό και για τον λόγο αυτό έμειναν στον χρόνο. Αυτό που παρουσίαζαν δεν ήταν ψεύτικο αλλά μια γενική ιδέα του συστήματος.

Τώρα οι επιδείξεις έχουν αποστασιοποιηθεί από τους θεατές. Παράγουν θέαμα, αποτελούν μια μορφή ψυχαγωγίας. Πόσο μπορεί να ελκύσουν τον μέσο θεατή κάποιοι που δείχνουν κινήσεις που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα; Τα ακροβατικά πόσο σχέση έχουν με την μάχη; Για όσους το ξεχνούν, αυτοί που συμμετέχουν φοράνε φόρμες μαχητικών στυλ.

Γίνονται εξάλλου και σχετικοί διαγωνισμοί, διαγωνισμοί υπερβολής και απόστασης από την πραγματικότητα.

Δείτε τον Terry O'Neil που αναφέραμε στην προηγούμενη ανάρτηση με τον συναθλητή του Bob Poynton (8ο Dan σήμερα). Σημειώστε τον αριθμό των επισκέψεων: 30.634.

ή τον Terry O'Neil με τον Hirokazu Kanazawa (10ο Dan). Οι επισκέψεις: 23.000.

Μαχητής, πρωταθλητής, bouncer, εκδότης, ηθοποιός, 8ο Dan, εκπαιδευτής ή ποιο απλά Terry O’Neil

Ο Terry O’Neil είναι σήμερα 69 ετών, γεννήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου του 1948 στο Liverpool, ο πατέρας του ήταν αστυνομικός. Από μικρός είχε γοητευτεί από τους μεγαλύτερους με μεγάλη φυσική δύναμη. Γρήγορα μπήκε στον χώρο των πολεμικών τεχνών. Ξεκίνησε με το Judo αλλά σύντομα, στα 15 του, τον κατέκτησε το Karate. Ο πρώτος του Δάσκαλος ήταν ο Andy Sherry, 9^ο Dan σήμερα, και περιστασιακά ο Murakami Sensei (μαθητής του Funakoshi, ιδρυτή του Shotokan), ο Veron Bell, ο Terry Wingrove (9^ο Dan στο Karate, 9^ο στο Jujitsu, 3^ο στο Aikido, 3^ο στο Judo) και αργότερα ο Μεγάλος Hirokazu Kanazawa Sensei (10^ο Dan στο Karate).

   

Άρχισε να δουλεύει σαν ασφάλεια σε διάφορα clubs και συναυλιακούς χώρους που έπαιζαν συγκροτήματα όπως οι Rolling Stones και οι Walker Brothers. Για 17 χρόνια εργάστηκε στο Club Cavern. Για να καταλάβουμε για τι χώρο μιλάμε αρκεί να αναφέρουμε ότι εκεί έπαιξαν οι Beatles, οι Yardbirds, οι Hollies, οι Kinks, ο Elton John, οι Black Sabbath, οι Queen, οι Who και ο John Lee Hooker.

Ο Elvis και οι πολεμικές τέχνες

Ο Elvis ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με το Karate το 1958 όταν ήταν στρατιώτης στην Γερμανία. Ο πρώτος του εκπαιδευτής ήταν ο Juergen Seydel και στυλ το Shotokan Karate. Του άρεσε τόσο που τις ημέρες που είχε άδεια πήγαινε στο Παρίσι για εκπαίδευση με τον Tetugio Murakami, αρχηγό του Shotokan στην Ευρώπη εκείνη την εποχή.

 Το 1960, στην Αμερική πλέον, συναντήθηκε με τον Ed Parker, δημιουργό του Αμερικάνικου Kenpo. O Parker πρότεινε στον Elvis τον Hank Slomanski, εκπαιδευτή στο Fort Campell. Από αυτόν ο Elvis πήρε την μαύρη του ζώνη στις 21 Ιουλίου του 1960. Ο Slomanski σκοτώθηκε αργότερα στο Βιετνάμ.

Την περίοδο 1970-1974 ο Elvis εκπαιδεύτηκε στο Memphis από τον Kang Rhee. Η εκπαίδευση ήταν πολύ αυστηρή και το αστέρι ακολουθούσε όπως όλοι οι υπόλοιποι. Είχε μάλιστα επιλέξει σαν προσωνύμιο στην εκπαίδευση το “Mr. Tiger”.  

Στις αρχές του 1973 του απονεμήθηκε από τον Rhee το 7^ο Dan! Και αυτός για να τον ευχαριστήσει του έκανε δώρο την προσωπική του Cadillac Eldorado Deluxe! Στις 16 Σεπτεμβρίου του 1974 πήρε πάλι από τον Rhee το 8^ο Dan! Αν και όλοι καταλαβαίνουμε ότι δεν ήταν για το επίπεδο αυτό, για να είμαστε δίκαιοι, θα πρέπει να αναρωτηθούμε τι θα έκανε ένας σημερινός εκπαιδευτής αν τον είχε για μαθητή.

Η εποχή αυτή πάντως, χαρακτηρίστηκε από τους φίλους του σαν την καλύτερή του, τα Χρυσά Χρόνια όπως τα έλεγαν, τότε που ο Elvis απολάμβανε ειρήνη και πνευματική ικανοποίηση.

Βέβαια κατά πόσον το μάθημα ήταν φυσιολογικό, είναι σχετικό. Οι υπόλοιποι μαθητές έχοντας δίπλα τους έναν θρύλο, αν και αυτός ήταν πολύ ταπεινός, πιο πολύ παρακολουθούσαν αυτόν παρά τον εκπαιδευτή. Όσο για την εμφάνιση, ενώ στο κανονικό μάθημα φορούσε μια κανονική φόρμα, στις επιδείξεις ξέφευγε λίγο το πράγμα: η φόρμα και η ζώνη ήταν διαφορετικές. Η φόρμα ήταν διακοσμημένη με κόκκινα σιρίτια, τα αρχικά του στην πλάτη, φαρδιά κάτω, ενώ η ζώνη είχε το όνομά του και μαύρες άκρες. Θύμιζε Las Vegas.

Εδώ τον βλέπουμε να κάνει κινήσεις που μοιάζουν με Karate στην σκηνή:

         

Pro Fight Karate: ΜΜΑ σε tatami;

Η οργάνωση του Pro Fight Karate δημιουργήθηκε από τους Guy Sauvin και Alain Setrouk, με 8^ο Dan  και οι δύο στο Karate και μεγάλη πορεία πίσω τους, όπως είδαμε σε προηγούμενες αναρτήσεις. Και οι δύο, είχαν σαν κυρίαρχη τάση στα χρόνια της εκπαίδευσης τους, την κλασική μορφή του συστήματος. Έτσι αυτή η μορφή αγώνων που δημιούργησαν, χαρακτηρίζεται από την διάθεση για μια επιστροφή στον κώδικα του Bushido, τον Δρόμο του πολεμιστή. Προσπάθησαν να αναδείξουν τις αξίες που χαρακτήριζαν την άποψη αυτή όπως την μαχητικότητα, το θάρρος, τον σεβασμό, την τιμή.

Πάρτε μια ιδέα: 

Το Pro Fight Karate είναι ανοικτό σε όλους τους μαχητές, ανεξάρτητα από το αρχικό τους στυλ, αρκεί φυσικά να λειτουργούν με τους κανονισμούς του συστήματος. Συνήθως οι μαχητές προέρχονται από το Shidokan Karate, το Muay Thai, το Kick Boxing, το Kyokushinkai και το Kempo Karate. 

Jan Plas: ο πατέρας του Ολλανδικού Kick boxing, το οργανωμένο έγκλημα, τα ναρκωτικά, η αυτοκτονία

Η Ολλανδία είναι ίσως η ισχυρότερη χώρα στην Ευρώπη, και ένα από τα καλύτερα μέρη στον κόσμο για να ασχοληθεί κάποιος με το Kickboxing. Οι περισσότεροι παγκόσμιοι πρωταθλητές, οι πλέον μακρόβιοι και οι πιο φημισμένοι είναι από την χώρα αυτή.

Τρείς είναι οι μεγάλες σχολές που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του αθλήματος. Το Mejiro gym του Jan Plas, το Vos gum του Johan Vos και το Chakuriki του Thom Harinck. Από αυτούς ο πρώτος επαγγελματίας Ολλανδός Kickboxer και αυτός που θεωρείται ο πατέρας του αθλήματος στη χώρα ήταν ο πρώτος, ο Jan Plas.

Ο Plas γεννήθηκε το 1945 κα ξεκίνησε την καριέρα του στις πολεμικές τέχνες με εκπαιδευτή τον σπουδαίο Jon Bluming μαθαίνοντας Kyokushin. Μαζί με τους Jan van Looyen και Peter van der Hemel επισκέφθηκε το 1975 την Ιαπωνία. Εκεί συναντήθηκε με τον Sensei Kenji Kurosaki στη σχολή του στο Τόκυο. Η περιοχή λεγόταν Mejiro και από εκεί είχε πάρει το όνομά του, Mejiro gym Tokyo. Εντυπωσιάστηκε από τις ικανότητες των μαχητών και αποφάσισε να μείνει να μάθει τον τρόπο που μάχονταν. Διάσημοι πρωταθλητές προπονούνταν εκεί όπως οι Fujiwara και Shima.   

Επέστρεψε στην Ολλανδία και άρχισε να εκπαιδεύει τους πρώτους αθλητές του. Το 1976 ίδρυσε μαζί με τον Thom Harinck την NKBB (The Dutch Kickboxing Association), την Ολλανδική Ομοσπονδία Kickboxing. Το 1978 η σχολή του απόκτησε την δική της έδρα και το δικό της όνομα, Mejiro gym. Το στυλ παιξίματος τελειοποιήθηκε, η ταχύτητα, η δύναμη και οι εξελιγμένες τεχνικές αποτελούσαν την ταυτότητα του “Mejiro gym style”. Το 1982 ο Rob Kaman, ίσως ο καλύτερος Ευρωπαίος Kickboxer, ήταν ο πρώτος παγκόσμιος πρωταθλητής της σχολής. Στα χρόνια που ακολούθησαν, τα ονόματα που βγαίνουν ακολουθούν το ένα το άλλο. Peter Aerts, Fred Royers, Andre Brilleman, Andre Manaart, Bob Schreiber και πολλοί ακόμη. Το Mejiro gym πλέον ήταν μία από τις διασημότερες σχολές στον κόσμο.

Lomachenko vs Rigondeaux

Απόψε το βράδυ, στο Madison Square Garden της Νέας Υόρκης θα γίνει ένας σπουδαίος αγώνας επαγγελματικής πυγμαχίας. Αντίπαλοι ο Κουβανός Gillermo Rigondeaux και ο Ουκρανός Vasyl Lomachenko.

Το σημαντικό είναι ότι και οι δύο είναι από δύο φορές χρυσοί Ολυμπιονίκες. Ο Rigondeaux το 2000 και το 2004. Ο Lomachenko το 2008 και το 2012. Συνάντηση τέτοιου επιπέδου συμβαίνει πρώτη φορά.

Δείτε περγαμηνές: (παρατηρείστε τον αριθμό των αγώνων που έχουν σαν ερασιτέχνες)

Ζεί η αληθινή μάχη; αν σε λένε Alain Setrouk, ναι!

πηγή : You tube.com

Γνωρίζετε καινοτόμους ανθρώπους; Ανθρώπους που κάνουν νέα πράγματα, ανανεώνουν το ενδιαφέρον τους και βάζουν νέους ψηλότερους στόχους  και τους κατακτούν ανοίγοντας νέα μονοπάτια; Αν ναι για πόσα χρόνια; Αν είναι για 72, τότε θα πρέπει να σας συστήσω τον Alain Setrouk.

Ο Alain Setrouk γεννήθηκε στις 6 Ιανουαρίου του 1945, είναι σήμερα 72 ετών.

Άρχισε το Karate σε μικρή ηλικία. Βρέθηκε σε μια χρονική στιγμή που το Karate ήταν πολύ δυνατό στην Γαλλία. Πολύ δυνατό σημαίνει και πολύ υψηλό επίπεδο, και αντίστοιχα δύσκολο να κερδίσει κανείς μια θέση στην Εθνική ομάδα. Κορυφαία στιγμή στην αγωνιστική του καριέρα, ήταν η συμμετοχή του με την Εθνική ομάδα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1972, που έγινε στο Παρίσι. Οι Γάλλοι έκαναν την ανατροπή, κατέκτησαν την πρώτη θέση, αμφισβητώντας άμεσα την κυριαρχία των Ιαπώνων.

            Με μια καριέρα που περιλαμβάνει εκτός από νίκες σε εθνικούς και Ευρωπαϊκούς αγώνες και ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα, και μάλιστα με τόσο μεγάλη σημασία, είναι αρκετό για να αισθάνεσαι ότι έφθασες στο τέρμα. Τι περισσότερο θα μπορούσε να ζητά κανείς; Με τις περγαμηνές αυτές μπορεί κάποιος να χτίσει μια καριέρα προπονητή και να κάθεται στις δάφνες του για την υπόλοιπη ζωή του.

Αρχαίο Ελληνικό Παγκράτιο: παλιό όσο και το σήμερα

Όταν μιλάμε για πολεμικές τέχνες το μυαλό μας πηγαίνει στην Ασία. Αυτό είναι αποτέλεσμα των πολλών τεχνών που έχουν αναπτυχθεί στην περιοχή, αλλά και της μεγάλης προώθησης από τις οργανώσεις και τα κράτη τους. Είναι ένας συνδυασμός καλής διαφήμισης, συστηματικής προώθησης, οργάνωσης αλλά και  συγκυρίας. Και αυτό γιατί τα περισσότερα συστήματα έγιναν γνωστά στην Δύση μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, όταν δυτικοί γοητεύτηκαν από τις τέχνες αυτές και την κουλτούρα τους, εκπαιδεύτηκαν εκεί και επιστρέφοντας τις μετέφεραν στις χώρες τους. Ασφαλώς όλα αυτά θα ήσαν θεωρίες αν δεν υπήρχαν Μεγάλοι Εκπαιδευτές που κλήθηκαν σε Ευρώπη και ΗΠΑ αρχικά, για να διδάξουν το σύστημά τους. Πολλοί από αυτούς ήσαν χαρισματικοί, εκτός της εκπαίδευσης και στην οργάνωση, με αποτέλεσμα να δημιουργήσουν δυνατές οργανώσεις και με τον τρόπο αυτό να δημιουργήσουν ένα «μονοπώλιο».

 Όμως μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι κάθε τέχνη βασίζεται ή παίρνει ιδέες από κάποια ή κάποιες προγενέστερες. Αν ανατρέξουμε στην γενεαλογία των πολεμικών συστημάτων, βλέπουμε ότι ένα μεγάλο μέρος των γνώσεων και των προπονητικών μεθόδων ξεκινά από την Ελλάδα. Η μεταφορά γνώσεων πραγματοποιήθηκε  μερικούς αιώνες πριν, με φορά από την Ελλάδα προς την Ασία με την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Σε αυτήν συμμετείχαν και πολλοί αθλητές, επιπέδου Ολυμπιονικών και εκπαιδευτές των Ελληνικών Πολεμικών Τεχνών, Πυγμαχίας, Πάλης και Παγκρατίου. 

Ακολουθεί ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο μου “Pankration in Ancient Greece” που περιγράφει τι περιλάμβανε αυτή η τέχνη και πως προπονούνταν οι μαχητές του. Το βιβλίο περιλαμβάνει όλες τις πληροφορίες για το στυλ, τους αθλητές του και το πολιτισμικό, κοινωνικό, θρησκευτικό και πολιτικό περιβάλλον της εποχής. Όλα τα στοιχεία βασίζονται σε πηγές, ότι αναφέρεται επομένως είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο.

Guy Sauvin: ένας πραγματικός Samurai από την Γαλλία

πηγή: Guy Sauvin

Ο Sauvin είναι μεγάλη προσωπικότητα του Γαλλικού, του παγκόσμιου Karate αλλά και έξω από αυτό. Στην Ελλάδα είναι άγνωστος.

 

            Γεννήθηκε στις 4 Νοεμβρίου του 1942, σήμερα είναι 75 ετών. Στα 18 του ασχολήθηκε για τρία χρόνια με την γαλλική πυγμαχία, το Savate, με εκπαιδευτή τον Roger Lafond. Το 1963 συνάντησε το Karate που άρχισε να το διδάσκεται με τον Master Cocatre. Όμως ο δάσκαλός του ήταν ο Hiroo Mochizuki με τον οποίο ξεκίνησε το 1964 και έμεινε μαζί του για τα επόμενα χρόνια. Παράλληλα παρακολουθούσε μαθήματα και με τον Master Oshima.

 

            Για τα επόμενα 32 χρόνια κάνει τα πάντα. Εκτός από την μαθητεία του με τον Mochizuki, για έναν χρόνο (1993-1994) παρακολουθεί μαθήματα από τον σπουδαίο Grand Master Taiji Kase στην σχολή του στο Παρίσι. Ταξιδεύει επανειλημμένα στην Ιαπωνία και μαθαίνει από τους μεγαλύτερους εκπαιδευτές Karate όλων των στυλ.

 Συμμετέχει σε αγώνες και … μετρήστε τίτλους:

·         1964: πρωτάθλημα open Γαλλίας open (τότε υπήρχε μόνο μία κατηγορία βάρους, ζύγιζε 71 κιλά και οι αντίπαλοί του περίπου 85)

·         1965: πρωτάθλημα open Γαλλίας και Κύπελλο Γαλλίας

·         1966: πρωτάθλημα Ευρώπης με την ομάδα

·         1968: πρωτάθλημα Ευρώπης στο ατομικό και με την ομάδα

·         1972: πρωτάθλημα Γαλλίας στο kumite στα -75 κιλά, πρωτάθλημα Ευρώπης στο kumite στα -75 κιλά, χάλκινο στο ippon παγκόσμιο του Παρισιού, χρυσό στο kumite με την ομάδα

 

Όλα αυτά γιατί, όπως του έλεγε και ο Grand Master Taiji Kase, «δεν ήξερε να κάνει πίσω». Όπως λέει ο ίδιος, ήταν πολύ γρήγορος και επιθετικός μαχητής. 

και αξιώματα:

·         ομοσπονδιακός τεχνικός διευθυντής από το 1967 έως το 1980

·         εθνικός τεχνικός διευθυντής από το 1980 έως το 1996

·         πρόεδρος της Ευρωπαϊκής και Παγκόσμιας τεχνικής επιτροπής από το 1988 έως το 1996

Και φθάνουμε στον Νοέμβριο του 1996.