Μπορεί ένας πολύ δυνατός, ένας bodybuilder, να τα βγάλει πέρα σε μία μάχη;
Ένας bodybuilder έχει δουλέψει την μυική υπερτροφία στο μέγιστο βαθμό. Είναι σίγουρα ένας δυνατός άνθρωπος. Δεν σημαίνει ότι έχει συναρμογή, συντονισμένες μαχητικές κινήσεις, ταχύτητα, τεχνική, στρατηγική, βηματισμούς και όλα όσα χρειάζεται ένας αγώνας.
Μπορεί όμως η μεγάλη στατική δύναμη να τα βγάλει πέρα;
Πάντα αναζητούμε να δούμε τους καλύτερους, τους πιο τεχνίτες, τους πιο δυνατούς, τους πιο γρήγορους κ.λ.π.
Στην πραγματικότητα αναζητούμε τους λίγους. Πέρα από αυτούς υπάρχουν πολλοί που τους λείπουν κάποια χαρακτηριστικά ποιότητας που τους ρίχνουν στην κατάταξη.
Στον Jimmy Smith, τον κύριο δεξιά στο βίντεο, του λείπουν πολλά στοιχεία. Αυτός είναι ο πρώτος του επαγγελματικός αγώνας, ενώ όπως θα δείτε στην αρχική κάρτα έχει παίξει μόνο 3 ερασιτεχνικούς αγώνες. Ορισμένοι μπορεί να αναρωτηθούν γιατί μπήκε στο ρινγκ και μάλιστα σαν επαγγελματίας.
Αυτός ήταν ένας από τους καλύτερους και πιο αμφίρροπους αγώνες Kyokushin. Ο αγώνας αυτός είναι ο τελικός του 4ου World Tournament του 1987. Αγωνίζονται οι Shokei Matsui και ο Ελβετός Andy Hug. Πολύ δυνατός αγώνας, πολύ θέληση για νίκη και μεγάλο κουράγιο και από τους δύο. Τελικά νίκησε ο Matsui δίκαια αφού έλεγχε καλύτερα τον αγώνα.
Σήμερα ο Matsui είναι Πρόεδρος της International Karate Organization που ίδρυσε ο δημιουργός του στυλ Masutatsu Oyama.
O Andy Hug, μεγάλος αθλητής του Kyokushin, με πολλούς διεθνείς τίτλους και νικητής του Κ-1 το 1996. Ο Andy πέθανε από λευχαιμία τον Αύγουστο του 2000, σε ηλικία μόλις 35 ετών.
Η μάχη τους έμεινε σαν μια από τις καλύτερες στο παγκόσμιο Kyokushin.
Δείτε τις καλύτερες στιγμές του Matsui για να σχηματίσετε μια ιδέα.
Δείτε και τον Hug για να καταλάβετε για τι μαχητή μιλάμε.
Εδώ μπορείτε να δείτε τις καλύτερες φάσεις από αυτό το πρωτάθλημα.
Όταν ήταν ακόμη στην Σουηδία, είχε πάρει μαύρη ζώνη στο Taekwondo πριν γίνει ο ποδοσφαιριστής που ξέρουμε. Στο πιο πάνω βίντεο δείχνει τις ικανότητές του και το πόσο έχει συνέλθει από τραυματισμό στο γόνατο. Το αποδεικνύει ανεβάζοντάς το ο ίδιος. Το ενδιαφέρον είναι ότι επέλεξε το Taekwondo και όχι το ποδόσφαιρο για να το αποδείξει.
Στο βίντεο που ακολουθεί δείτε την απονομή τιμητικής μαύρης ζώνης από την Ιταλική Ομοσπονδία Taekwondo και πως παίζει μπάλα ένας "τεκβοντίστας" .
Η Kathy θα μπορούσε, λόγω εμφάνισης, να
ήταν ηθοποιός τις δεκαετίες του ’80, ’90 και μετά.
Όμως η ιστορία εξελίχθηκε
αρκετά διαφορετικά.
Μεγάλωσε σε οικογένεια με
τυραννικό πατέρα. Η λέξη που τον χαρακτήριζε ήταν «δικτάτορας».
Όταν ήταν στο γυμνάσιο, ο φίλος
της μάθαινε Aikido, την προσκάλεσε να επισκεφθεί την σχολή του και, όπως
λέει η ίδια, ερωτεύτηκε. Όχι το Aikido αλλά τον χώρο. Ο Δάσκαλος της σχολής
διατηρούσε έναν περιβάλλον πολύ προσεγμένο, εξαιρετικά απαλό, φροντισμένο, ευγενικό,
με κατανόηση και πολύ ενθουσιασμό.
Με την σοφία των χρόνων που
πέρασαν, η Kathy κατάλαβε ότι αυτό που αρχικά περιέγραψε σαν «έρωτα», ήταν η λύτρωση που της
πρόσφερε αυτό το μοντέλο ζωής από την ψυχολογική κακοποίηση που είχε υποστεί στην
παιδική της ηλικία στο σπίτι.
Όπως λέει η ίδια «όλοι θέλουμε
να ανήκουμε κάπου, να γινόμαστε αποδεκτοί ενός πράγματος, ίσως μεγαλύτερου από
εμάς, που να μας βοηθά να μεγαλώνουμε και να εξελισσόμαστε. Οι πολεμικές τέχνες
είναι ένας χώρος όπου οι άνθρωποι μπορούν να γίνουν αποδεκτοί για αυτό που
είναι. Είναι ένα περιβάλλον υγιές, που προάγει την καλή θέληση, την πειθαρχία
και που σε ωθεί πέρα από την ζώνη άνεσης σου και σε στηρίζει ταυτόχρονα. Γι
αυτό κόλλησα με τις πολεμικές τέχνες.»
Αν η
συνεισφορά της Kathyστις πολεμικές τέχνες ήταν μόνο αυτή η περιγραφή του
τι ακριβώς είναι όλο αυτό το σύστημα, θα την χαρακτηρίζαμε σημαντική.
Όμως δεν
ήταν μόνο αυτό.
Η Kathy πήρε
την μαύρη ζώνη στο Aikido (1οDan), και στο ShorinRyuKarate. Επίσης κατέκτησε και τον τίτλο
του Masterστο SanSooKungFu (8οDan).
Πέρα από όλα αυτά εκπαιδεύτηκε και στο BrazilianJujitsu από τους
αδελφούς Machado, στο JeetKuneDo, στο TaeKwonDo, στο Kaliκαι το WingChunKungFu. Όχι
άσχημα για θεωρητικό υπόβαθρο!
Λέμε
θεωρητικό γιατί υπήρξε και πρακτικό. Μόνο που αυτό ήταν ακόμη μεγαλύτερο!
Ο
προπονητής της στο Kickboxingήταν ο EricNolan σε όλη την
καριέρα της.
Τι
καριέρα; Αγωνίστηκε 19 φορές. Νίκησε τις 18. Για χρόνια ήταν παγκόσμια η απόλυτη
κυρίαρχος στην κατηγορία της. Η δεκαετία του ’90 ήταν δική της.
Οι τίτλοι της:
·2 φορέςWorld Kickboxing
Champion στηνKICK
·1 φοράWorld Kickboxing
Champion στηνWKA
·1 φοράWorld Kickboxing
Champion στην ISKA
·1 φοράWorld Kickboxing
Champion στην WMAC
Οι βραβεύσεις της:
·Black Belt Hall of Fame (1991 Woman of the year)
·Black Belt Hall of Fame (1992 Full Contact
Fighter of the Year)
·Inside Kung Fu Hall of Fame (1992 Female of the
Year)
·Bob Elias Kern County Sports of Fame (1996)
Ήταν εξώφυλλο σε 35
περιοδικά. Ήταν η πρώτη γυναίκα που έγινε εξώφυλλο στο περιοδικό – Βίβλο των
πολεμικών τεχνών BlackBelt. Στο περιοδικό αυτό είχε μηνιαία στήλη από το
1994 έως το 1998.
Ήταν η σχολιάστρια στο UFC 1. Έχει επίσης εμφανιστεί σε πολλές αθλητικές τηλεοπτικές
εκπομπές.
Έχει εμφανιστεί όμως και σε πολλές
ταινίες. Μεταξύ αυτών ντουμπλάρισε την MichellePfeifferστην ταινία BatmanReturns. Στην τηλεόραση είχε πολλές συμμετοχές σε εκπομπές ψυχαγωγικού χαρακτήρα
με πιο γνωστή την σειρά Walker, TexasRanger του ChuckNorris.
Για χρόνια
εκπαιδεύτηκε στο ΜΜΑ. Το 2009 και το 2015 αγωνίστηκε επαγγελματικά. Νίκησε και τις
δύο φορές. Θυμίζουμε ότι γεννήθηκε το 1964, δηλαδή αγωνίστηκε στα 45 και τα 51 της!
Όπως λέει και η ίδια, η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός, τα εμπόδια είναι απλώς
προκλήσεις που πρέπει να ξεπεραστούν.
Εδώ ο πρώτος αγώνας:
Και ο δεύτερος:
Σήμερα ζει στο LosAngelesκαι διδάσκει στην περίφημη σχολή Tapout.
Ίσως το καλύτερο νοκ άουτ από χτύπημα στο σώμα από τον "μεγάλο" Roy Jones Jr.
Ο Jones είναι από τους μεγαλύτερους πυγμάχους όλων των εποχών με 75 αγώνες, 66 νίκες, οι 47 με νοκ άουτ και 5 ήττες.
Το χτύπημα όπως παρατηρείτε είναι αγκιστρωτό, το πάτημα τέλειο, ο Jones φαίνεται απλώς να αγγίζει τον αντίπαλό του, ο χρονισμός είναι την στιγμή που ο Hill κινείται προς τα εμπρός και προφανώς εκπνέει την στιγμή της επαφής, και τέλος ο Jones είναι γνωστός και ως "Captain hook"!
Επίσης εστιάστε στην διαφορά ταχύτητας που κινούνται οι δύο αντίπαλοι. Ο Jones φαίνεται να τον "έψαχνε" και μπαίνει σχεδόν με διπλάσια ταχύτητα.
Ο Daveείναι
Άγγλος, από το Swindon,
μια πόλη ανάμεσα στο Λονδίνο και το Μπρίστολ, στα Νότια. Γεννήθηκετο 1986, σήμεραείναι 31 ετών. Έχειβάρος 108 κιλά. Επίσης είναι πατέρας δύο παιδιών
και δουλεύει σαν οδηγός φορτηγού.
Παίζει σε αγώνες ΜΜΑ
και έχει συνολικά αγωνιστεί 9 φορές, τις τελευταίες 4 επαγγελματικά. Το
επαγγελματικό του ρεκόρ είναι 4 νίκες σε 4 αγώνες.
Το αγωνιστικό του
ψευδώνυμο είναι “Nemo”.
Αυτά είναι όσα έχει. Αυτό
που δεν έχει είναι δεξί χέρι από τον αγκώνα και κάτω. Γεννήθηκε έτσι.
Αυτό δεν τον εμπόδισε
να προσπαθήσει να πάρει άδεια πυγμάχου. Του την αρνήθηκαν. Το ΜΜΑ όμως δεν του την
αρνήθηκε.
Αρχικά οι αντίπαλοί του
δεν ήθελαν να αγωνιστούν μαζί του. Πίστευαν ότι θα είχαν έναν εύκολο αγώνα και
ίσως να τον αντιμετώπιζαν και με οίκτο. Από τα αποτελέσματα των τελευταίων
αγώνων του, όλοι με νοκ άουτ, μάλλον τον αποφεύγουν γιατί τον φοβούνται.
Ο ίδιος λέει ότι οι αντίπαλοί του «αν με νικήσουν θα
έχουν νικήσει έναν άνθρωπο με ένα χέρι. Αν χάσουν θα χάσουν από έναν άνθρωπο με
ένα χέρι». Δεν είναι γνωστό ποιοι έχουν σοκαριστεί περισσότερο, οι θεατές ή οι
αντίπαλοι.
Χρησιμοποιεί το δεξί του χέρι όπως οι άλλοι τον αγκώνα. Αυτό
του δίνει ένα όπλο πολύ γρήγορο και σκληρό, αφού δεν υπάρχει κάποιας μορφής «γάντι».
Στον πρώτο του αγώνα νίκησε σε 0,11’’, στον δεύτερο σε 0,35’’,
στον τρίτο σε 1,23’’ και στον τέταρτο σε 1,03’’ όλους στον πρώτο γύρο.
Παρόλα αυτά όμως δεν σκοπεύει να συνεχίσει να αγωνίζεται.
Το χέρι του τραυματίστηκε αρκετά και η αμοιβή του για όλες αυτές τις εμφανίσεις
είναι μερικές εκατοντάδες λίρες. Προτιμά, για χάρη των παιδιών του να μην
μπαίνει σε αυτόν τον κίνδυνο. Η οδήγηση του φορτηγού είναι ασφαλέστερη. Άλλωστε
μην ξεχνάμε ότι και την άδεια για την δουλειά αυτή την πήρε όντας με ένα χέρι.
Ο Dave
είναι ένας άνθρωπος της διπλανής πόρτας, που ξεκίνησε την ζωή του χωρίς να έχει
σαν δεδομένο πράγματα και δυνατότητες που άλλοι έχουν σαν αυτονόητα. Κατάφερε
να αποκτήσει ένα επάγγελμα και αυτό καθ’ υπέρβαση, έγινε για λίγο “Nemo” και παρ’ όλα αυτά δεν
έχασε την επαφή με την πραγματικότητα, κάτι που πολλοί άλλοι στην θέση του δεν
θα το κατάφερναν. Έκρινε σαν υπεύθυνος πατέρας και προτίμησε την καθημερινή του
δουλειά και την φροντίδα της οικογένειάς του.
Ο κόσμος δεν χρειάζεται μεγάλα λόγια, ανθρώπους
σαν τον Dave χρειάζεται
για να γίνει καλύτερος.
Ο JohnWayneParrείναι γνωστός σε μας από προηγούμενη αναλυτική ανάρτηση.
Είναι ένας θρύλος του MuayThai από την Αυστραλία, με 10 παγκόσμιους τίτλους στο
ενεργητικό του.
Όμως ο Parr είναι και
πραγματικός λάτρης του αγώνα. Αν και μεγάλος πλέον, σε ηλικία που οι
περισσότεροι μαχητές θα είχαν ήδη «κρεμάσει τα γάντια» τους και θα έβλεπαν τους
αγώνες από την τηλεόραση, αυτός έψαχνε για μια νέα πρόκληση.
Φανατικός θεατής του MMA, είχε αποφασίσει να συμμετάσχει σε αγώνες του στυλ αυτού. Όπως λέει ο
ίδιος, ζήλευε και λίγο όλο αυτό που συνέβαινε με τις μάχες αυτού του είδους. Άρχισε
μάλιστα να προπονείται για να μάθει την τεχνική του ΜΜΑ. Στην δεύτερη προπόνηση
έσπασε το δάκτυλό του, σε αντίθεση με τα τόσα χρόνια στο MuayThai δεν είχε
κανένα τραυματισμό. Αυτό τον έβαλε σε σκέψεις. Ήθελε να αγωνιστεί σε κλουβιά αλλά
όχι να μάθει τον αγώνα στο έδαφος.
Αυτό το σπασμένο δάκτυλο
τον οδήγησε σε μια άλλη ιδέα. Να βάλει το MuayThai στα κλουβιά. Και το έκανε. Βρήκε μαχητές που τους φάνηκε ενδιαφέρουσα
η πρόκληση, και ήθελαν να δοκιμάσουν να «βγουν από την ζώνη άνεσής» τους όπως
λένε και το 2012 έγιναν οι πρώτοι αγώνες.
Το κίνητρό του ήταν
κυρίως να αγωνιστεί ο ίδιος παρά να δημιουργήσει μια νέα ομοσπονδία ή κάποια
αντίστοιχη οργάνωση. Μην ξεχνάτε ότι έχει δηλώσει ότι είναι «εθισμένος στην
μάχη».
Έτσι το CagedMuayThai μπορεί να χαρακτηριστεί
σαν «υβριδικό» στυλ. Ισχύουν οι κανόνες του κλασικού Thai, με την διαφορά του αγωνιστικού χώρου
που είναι κλουβί αντί για ρινγκ και κυρίως των γαντιών που είναι αυτά του MMA των 4 oz. Η διάρκεια των αγώνων είναι 3χ3’ ή
5χ3’ με 2’ διάλειμμα. Επίσης σε κάποιες κατηγορίες αγώνων δεν
συμπεριλαμβάνονται οι αγκώνες. Ισχύει επίσης ο κανόνας των 3 νοκντάουν που
δίνουν την νίκη, αλλά όχι το μέτρημα έως το 8. Αν δεν μπορεί κάποιος να
προστατευθεί ή να συνεχίσει να αγωνίζεται έχει τελειώσει.
Όπως δηλώνει ο Parr «αν θέλουμε να μας σέβονται οι
μαχητές και οι θεατές του ΜΜΑ πρέπει να δείξουμε ότι είμαστε και εμείς το ίδιο
σκληροί όπως αυτοί, δεν παίζουμε για πόντους, παίζουμε ένα παιχνίδι που λέγεται
νόκ άουτ».
Κάποιοι υποστηρίζουν
ότι αυτό δεν είναι πραγματικό MuayThai,
αλλά όπως διαπίστωσε από τις πρώτες καταχωρίσεις στο διαδίκτυο, η ανταπόκριση
ήταν κατά 95% θετική.
Όμως αυτές οι αλλαγές στην πραγματικότητα οδηγούν σε διαφορετικό παιχνίδι.
Κανείς δεν μπορεί να είναι τεμπέλης. Θα πρέπει να χρησιμοποιεί περισσότερο τα
χέρια και τα πόδια του. Οι συνδυασμοί θα πρέπει να είναι πιο εκρηκτικοί αφού με
τα μικρά γάντια μπορεί να πιάνει κανείς καλύτερα το κεφάλι του αντιπάλου, να
διευκολύνει την κίνηση της φύλαξης και τα χτυπήματα με τους αγκώνες.
Δείτε εδώ τον ίδιο τον Parr να αγωνίζεται:
Ο Parr κάνει μια
έξυπνη κίνηση βάζοντας το κλασικό MuayThai στο
οκτάγωνο του ΜΜΑ που αυτή την εποχή είναι παγκόσμια σε μεγάλη άνοδο. Παίρνοντας
στοιχεία του ΜΜΑ, τα μικρά γάντια, τον αγώνα που δεν έχει πολλές διακοπές, του
δίνει μια πιο άγρια και αιματηρή μορφή, ενώ δημιουργεί τις συνθήκες των πολλών
νοκ άουτ, αυτού που οι θεατές και οι δημοσιογράφοι χαρακτηρίζουν ως
«θεαματικό».
Παρόλα αυτά φαίνεται ότι το κλίμα είναι πολύ καλό μεταξύ των μαχητών, το θέαμα είναι έντονα αθλητικό παρά τα σκληρά χαρακτηριστικά των προδιαγραφών, ενώ βγάζει μια εικόνα πολύ καλών μαχητών που χαίρονται την πρόκληση, κάτι που χαρακτηρίζει και την άποψη του εμπνευστή του τουρνουά, του εξαιρετικού JohnWayneParr.
Είστε χούλιγκαν, σας αρέσει
να δέρνετε και να σας δέρνουν αλλά θέλετε και τους φίλους σας μαζί;
Κανένα
πρόβλημα!
Τώρα υπάρχει η επαγγελματική οργάνωση που μπορεί να οργανώσει τις συμπλοκές
σας με πολιτισμένο τρόπο!
ΗTeam
Fighting Championship (TFC)είναιγιασας. Μπορείτε να
απευθυνθείτε και να διοργανώσουν τις συμπλοκές σας με μια άλλη ομάδα που έχει και αυτή διάθεση για κοινωνικές επαφές αυτού του τύπου.
Και για να μην δέρνεστε άσκοπα, σας έχουμε και έπαθλο. Ένα μικρό, χαριτωμένο πρωτάθλημα θα σας κάνει ευτυχισμένους. Και για το τέλος θα πάρετε και ένα ποσό για το καλό.
Ένα email ή ένα τηλεφώνημα αρκεί
για να το χαρείτε όπως οι κύριοι του βίντεο που ακολουθεί: