Bare Knuckle 2: το αίμα συνεχίζεται

Έγινε και το 2ο τουρνουά Bare Knuckle, πυγμαχίας με γυμνά χέρια, το Σάββατο στις 25 Αυγούστου  στο Mississipi Coast Coliseum. 

Δείτε το διαφημιστικό της διοργάνωσης:

Δείτε τι έγινε:

Και η "φίρμα" Bec Rawlings:

Conor McGregor vs Khabib Nurmagomedov Official Promo-Release UFC 229

Ο αγώνας μεταξύ Conor Mcgregor και Khabib Nurmagomedov θα είναι ένα πραγματικό αθλητικό γεγονός στο ΜΜΑ και το UFC. 

Δείτε ενδεικτικά το διαφημιστικό για να καταλάβετε τα μεγέθη:

Old School Shotokan γιατί τα ωραία πράγματα μας γαληνεύουν την ψυχή

Και μιά και σήμερα πήγαμε στα κλασικά Ιαπωνικά στυλ, χαρείτε ένα από τα καλύτερα βίντεο με επίδειξη κλασικού Shotokan. 

Χαλαρή κίνηση, άψογα πατήματα, τεχνικές που "καθαρίζουν", αλλαγές κατεύθυνσης, συνδυασμοί χεριών, ποδιών, σαρωμάτων και εξαιρετική ικανότητα στην αλλαγή ρυθμού. 

Άν δεν κάνω λάθος ο κύριος δεξιά είναι 8ο Dan.

Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Judo του 1951: μια επίδειξη - σταθμός, το Aikido "βγαίνει" από την Ιαπωνία

Στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Judo του Παρισιού τον Δεκέμβριο του 1951, έγινε μια επίδειξη - σταθμός στην εξέλιξη των πολεμικών τεχνών. 

Το Aikido παρουσιάζεται για πρώτη φορά στη Δύση. 

Μπροστά σε 10.000 θεατές γίνεται αυτό που βλέπετε στο βίντεο που ακολουθεί, όπου παρουσιάζονται τεχνικές και Kata του Judo και τεχνικές του Aikido:

Δεν είναι μια απλή επίδειξη, η Ιαπωνία διαδίδει την κουλτούρα της και στέλνει ό,τι καλύτερο. Οι συμμετοχές κόβουν την ανάσα.

Δείτε ποιοί συμμετείχαν:

Kawaishi Mikonosuke: 7 Dan Judo

Shozo Awazu: 9 Dan Judo

Mochizuki Minoru: 10 Dan Aikido, 9 Dan Jujutsu, 8 Dan Judo, 8 Dan Iaido, 8 Dan Katori Shinto Ryu 

Andre Nocquet: 8 Dan Judo

Θα ακολουθήσουν αναρτήσεις για αυτούς τους Μεγάλους Δασκάλους. 

"Ήρθαμε να κάνουμε προπόνηση όχι να χαιρετιόμαστε"

Ο χαιρετισμός είναι κατ΄αρχήν μια ένδειξη σεβασμού στο πρόσωπο που έχουμε απέναντί μας. Είναι ο τρόπος που προκύπτει από τα πολιτιστικά δεδομένα της Ασίας. 

Στις πολεμικές τέχνες ακολουθείται η ίδια μέθοδος αφού και οι παραδοσιακές πολεμικές τέχνες είναι μέρος αυτής της κουλτούρας. 

Πολλοί πιστεύουν ότι ο αρχικός χαιρετισμός πριν την έναρξη ή με το τέλος της προπόνησης είναι εθιμοτυπία, μια ενέργεια που είναι ένα "αναγκαίο περιττό", κάτι που δεν έχει καμία σχέση με την εξάσκηση και την μάχη και που δεν αξίζει την προσοχή μας αφού όλα αρχίζουν μετά από αυτόν ή έχουν τελειώσει πρίν από αυτόν. "Ήρθαμε να κάνουμε προπόνηση όχι να χαιρετιόμαστε".

Για τα παραδοσιακά στυλ η στάση Seiza και ο χαιρετισμός, δεν είναι ένα νεκρό τελετουργικό. Για τα στυλ αυτά η μαχητική διαδικασία έχει ήδη αρχίσει. Μάχεστε αλλά δεν το ξέρετε.

Δείτε τον Δάσκαλο Hironori Ohtsuka να το εξηγεί πολύ παραστατικά και αλλάξτε γνώμη:

Όπως βλέπετε ο χαιρετισμός και τα όσα περνούν μέσα από αυτόν είναι ένα μάθημα. Στις κλασικές τέχνες πρέπει κανείς να καλλιεργεί την συνεχή εγρήγορση, την ετοιμότητα κάθε στιγμή. Ο χαιρετισμός είναι ένα πολύ χειροπιαστό μάθημα πάνω σε αυτό.

Θα το θυμάστε την επόμενη φορά;

Mike Tyson vs Peter McNeeley: ή "take the money and run"

Στις 19 Αυγούστου του 1995 η παραπάνω προτροπή εφαρμόστηκε απόλυτα μπροστά σε μερικές χιλιάδες μαρτύρων – θεατών. Και σαν να μην έφθανε αυτό απέφερε κέρδη 96 εκατομμύρια δολάρια παγκόσμια, ενώ μόνο στις ΗΠΑ έσπασε κάθε ρεκόρ κερδών με 63 εκατομμύρια δολάρια με το pay – per – view, αφού επέλεξαν να τον δουν περισσότερα από 1,5 εκατομμύρια σπίτια.

Ο «δράστης» ήταν ο Peter McNeeley, Αμερικάνος πυγμάχος. Ήταν μάλιστα και απόφοιτος πολιτικών επιστημών. Ο Peter γεννήθηκε το 1968, στον αγώνα ήταν 27 ετών. Μέχρι τότε το ρεκόρ του Tyson ήταν 41 νίκες 1 ήττα ενώ του Peter 36 νίκες, 1 ήττα. Ο Mike τότε ήταν Νο 1 και ο Peter Νο 7 στην WBA. Βέβαια ο Tyson ήταν Νο 1 και στις WBC και IBF. 

Το σημαντικότερο όμως ήταν η ισχυρή απόφασή του Peter να γεράσει υγιής. Πριν τον αγώνα αυτό το ήξερε μόνο ο ίδιος και ο προπονητής του. Μισό γύρο αργότερα θα το μάθαιναν και μερικά εκατομμύρια θεατές ακόμα.

Ο αγώνας ήταν εμπορικά ιδιαίτερα επιτυχημένος. Ο  Tyson μόλις είχε βγεί από την φυλακή όπου έμεινε 3 χρόνια κατηγορούμενος για βιασμό. Όλοι ήθελαν να δουν τον μεγάλο μαχητή να επιστρέφει στην ενεργό δράση.

Από την αρχή φάνηκε ότι τα πράγματα θα ήσαν άσχημα για τον Peter. Ο Tyson ξεκάθαρα ήθελε να αποδείξει ότι ακόμη είναι ο καλύτερος. 

Δείτε τον αγώνα:

Στα 89 δευτερόλεπτα του πρώτου γύρου ο Peter είχε ήδη πέσει δύο φορές κάτω και τα σημάδια δεν ήσαν καλά. Τότε ήταν που ο προπονητής του Vinnie Vecchione μπήκε στο ρινγκ, προκαλώντας την διακοπή του αγώνα εις βάρος του μαχητή του. Το σίγουρο είναι ότι τον έσωσε από το χειρότερα. Ο κόσμος γιουχάιζε αφού είχαν πληρώσει να δουν αγώνα και είδαν μόνο 1:29 λεπτά από αυτόν, μπορεί κάποιες τηλεοράσεις να έσπασαν, οι σχολιαστές έλεγαν και έγραφαν τα δικά τους αλλά κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Peter για μειωμένο αίσθημα αυτοσυντήρησης.

Ο Peter σε όλη την καριέρα του έδωσε 54 αγώνες, είχε 47 νίκες, οι 36 με νοκ άουτ, και 7 ήττες. Τελευταία φορά αγωνίστηκε το 2001 με αντίπαλο τον Mike Bernardo από τον οποίο έχασε με νοκ άουτ στον 2^ο γύρο.

Τον Μάρτιο του 2006 συνελήφθη με την κατηγορία για επίθεση εναντίον άνδρα από τον οποίο έκλεψε το πορτοφόλι με 200 δολάρια.

Τον Ιούνιο του 2006 συνελήφθη για οδήγηση αυτοκινήτου απόδρασης σε ληστεία. Η κατηγορία αργότερα μετατράπηκε σε κλοπή.

Από το 2009 ασχολείται με φιλανθρωπικό έργο για την HUG Foundation της Μασαχουσέτης και το Boys & Girls Club του Summerside.

Σήμερα ζει στην Μασαχουσέτη και διδάσκει πυγμαχία.

Η βραδιά των 89 δευτερολέπτων ήταν τελικά η σημαντικότερη της καριέρας του, αυτή για την οποία τον θυμάται ο κόσμος.

Τα 15 λεπτά δημοσιότητας που έλεγε ο Andy Warhol, για τον Peter ήσαν μόνο 89 δευτερόλεπτα. Αλλά πρέπει να σημειώσουμε ότι ο Warhol δεν μιλούσε για ρινγκ με τον Tyson απέναντι.

Τα Kata είναι η "βιτρίνα"¨των στυλ και ο φορέας της τεχνοτροπίας τους. Δείτε την "βιτρίνα" του Matsubayashi Shito Ryu

Αν θέλετε να δείτε την δύναμη και την ομορφιά του Matsubayashi Shito Ryu Karate, παρακολουθείστε την τέλεια εκτέλεση του Chatan Yara Kunsaku Kata από την Κατερίνα Λουκοπούλου. Η παρουσίαση έγινε το 1994 στην Okinawa.

Αν και υπάρχουν και άλλες νεότερες εκτελέσεις πολύ όμορφες, παραμένουν "αθλητικές". Καμία  δεν  έχει τέτοια δύναμη, ακρίβεια και κυρίως μαχητικό πνεύμα που να αντανακλά την ισχύ του στυλ.

Οι Έλληνες που πηγαίνουν στο εξωτερικό δεν πηγαίνουν απλώς να επιβιώσουν, πηγαίνουν για να διαπρέψουν: μέρος 2ο και καλύτερο

Σε προηγούμενη ανάρτηση είχαμε πει ότι οι Έλληνες που πηγαίνουν στο εξωτερικό δεν πηγαίνουν απλώς να επιβιώσουν, πηγαίνουν για να διαπρέψουν.

Επιβεβαιωθήκαμε ξανά από την Μαριάννα Σαμπάνη: Χρυσή Πρωταθλήτρια Αυστραλίας!

Δείτε το άρθρο

Από την μεσαία απόσταση μάχης στην μικρή: η πρόταση της Οκινάουας

Ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο δύο εκπαιδευτών Karate της Οκινάουας  που δείχνει την πολύ σημαντική σχέση ανατροπών και χτυπημάτων που περιλαμβάνουν τα παλιά στυλ. 

Είναι σημαντικό γιατί στην πραγματικότητα παρουσιάζει την πρόταση της Οκινάουας για το πως περνάς από την μεσαία απόσταση στην πολύ κοντινή, από την απόσταση που δουλεύουν τα χτυπήματα των χεριών, στην απόσταση grappling.

Αν και θα προτιμούσα οι τεχνικές τους να είναι πιο στακάτες, είναι πολύ καλοί στο ότι είχαν την ιδέα για το βίντεο αυτό και το συνδύασαν με στιγμιότυπα από άλλες τέχνες βοηθώντας στην κατανόηση. 

Εκτός από την εστίαση στον συνδυασμό αυτό, προβάλουν πολύ έξυπνα και την ομορφιά του στυλ τους.

Mike Bernardo: ένας καλός Χριστιανός με 51 νόκ άουτ

Ο  Mike γεννήθηκε στο Fishhoek κοντά στο Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής το 1969. Είχε ρίζες ιταλικές και αγγλικές και το κανονικό του όνομα ήταν Barnardo αλλά οι περισσότεροι τον ήξεραν ως Bernardo.

Ήταν ψηλός και αδύνατος για την ηλικία του και τα μέλη των συμμοριών της περιοχής του πάντα ήθελαν να τον χτυπήσουν για να αποδείξουν στους φίλους τους ότι είναι δυνατοί. Τον είχε χτυπήσει συχνά και η αστυνομία. Ας μην ξεχνάμε ότι τότε η κατάσταση στην Νότια Αφρική δεν ήταν η καλύτερη. Ο Mike ήταν 12 χρονών όταν κατάλαβε ότι έπρεπε να κάνει κάτι. Και βρήκε τη λύση: Kyokushin. Κάποιοι πόνεσαν αλλά το σχολείο έγινε μια κι έξω ένα ήσυχο μέρος γι αυτόν.

Δείτε περί τίνος πρόκειται:

Όμως ο Mike δεν σταμάτησε. Ίσως η βία που αντιμετώπισε μικρός ήταν ο καταλύτης που του οδήγησε στον δρόμο του. Ασχολήθηκε με πάθος με τον αθλητισμό. Ήθελε να κάνει όσο πιο πολλά αθλήματα μπορούσε. Σερφ και ράγκμπι ήταν αυτά που του άρεσαν περισσότερο. Όλα αυτά όμως τον βοήθησαν να γίνει πιο ολοκληρωμένος αθλητής, κάτι που το βρήκε μπροστά στα κατόπιν μαχητικά αθλήματα που εστίασε το ενδιαφέρον του.

Ο άνθρωπος που τον έμαθε Kickboxing και παρέμεινε ως το τέλος μέντοράς του ήταν ο Steve Kalakoda, παλιός πρωταθλητής. Συναντήθηκαν στο ναυτικό όπου ο Mike έκανε την θητεία του και ο  Kalakoda ήταν γυμναστής.

Το μείγμα ήταν εκρηκτικό. Ο Mike αρχίζει τους αγώνες, τις νίκες, τα νοκ άουτ. Μαζεύει κεφάλια. Η φήμη του σαν νοκάουτερ εξαπλώνεται. Αγωνίζεται σε Νότια Αφρική, Ιταλία, Ρωσία. Η φήμη που αποκτά του ανοίγει την πόρτα του K-1. Συμμετέχει πρώτη φορά το 1995 και αγωνίζεται εναντίον του μεγάλου Andy Hug. Νίκη με διακοπή. Με τον σπουδαίο Stan Longinidis. Νίκη με νοκ άουτ. Στην συνέχεια χάνει από τον Gerome Le Banner και σταματά στον ημιτελικό.

Εδώ ο αγώνας του με τον Stan Longinidis:

Εδώ ο αγώνας του με τον Andy Hug:

Αγωνίζεται ξανά την ίδια χρονιά με τον Andy Hug και νικά ξανά με νοκ άουτ.

Δείτε τον αγώνα:

Τα επόμενα χρόνια αγωνίσθηκε με όλους τους μεγάλους kick boxers του κόσμου νικώντας του σχεδόν όλους κάποια στιγμή. Mirko Cro Cop, Andy Hug, Francisco Filho, Branco Cikatic, Stan Longinidis, Masaaki Satake, Gerome Le Banner, Gary Goodridge, Jorgen Kruth, Andrew Thompson και 3 φορές τον θρύλο του K-1 Peter Aerts.

Δείτε μερικούς αγώνες του:

Gerome Le Banner

Gary Goodridge

Francisco Filho

Ο τελευταίος του αγώνας ήταν στα τέλη του 2004, πριν το K-1 στο τέλος της χρονιάς και στο οποίο δεν συμμετείχε λόγω τραυματισμού.

Στην Ιαπωνία τον λάτρευαν, περισσότερο από τον Mike Tyson. Τον ήξεραν περισσότερο με το όνομα Beru – chan.

Συνολικά αγωνίστηκε 77 φορές. Νίκησε 54 φορές, οι 42 με νοκ άουτ, έχασε 18, τις 12 με νοκ άουτ, είχε 3 ισοπαλίες και 2 φορές ο αγώνας ακυρώθηκε.

 Εκτός από το Kickboxing συμμετείχε και σε αγώνες επαγγελματικής πυγμαχίας. Αγωνίστηκε από το 1993 έως το 2001. Πως τα πήγε; Καταλαβαίνετε: 13 αγώνες, 11 νίκες, 9 με νοκ άουτ, 1 ήττα με νοκ άουτ και 1 ισοπαλία. 

Ο Mike ήταν βαθιά θρησκευόμενος Χριστιανός. Πριν από κάθε αγώνα προσευχόταν και παρακαλούσε τον Θεό να έχει και τους δύο αντιπάλους υγιείς, να μην υπάρξει πόνος και εκδίκηση. Γενικά η θρησκεία τον επηρέασε πολύ τόσο στην ζωή του όσο και στην καριέρα του.

Όταν αποσύρθηκε από τους αγώνες δίδασκε kickboxing και σπούδασε κλινικός ψυχολόγος. Κατά την πρακτική του άσκηση πρόσφερε συμβουλές και βοήθεια σε νέους με τραύματα και εθισμό.

Δύο χρόνια πάλευε με βαριά κατάθλιψη και άγχος που θεωρήθηκε ότι προερχόταν από το ότι είχε υποστεί άγριο bulling στην παιδική και εφηβική ηλικία του. Τα χρόνια αυτά ήσαν και τα τελευταία του.

Στις 14 Φεβρουαρίου του 2012 ο Mike βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του στο Muizenberg. Η αιτία του θανάτου του δεν μπόρεσε να διαπιστωθεί.

Η πιο ισχυρή φήμη είναι ότι αυτοκτόνησε. Υπάρχουν κάποιοι που ισχυρίζονται ότι διαγνώσθηκε ότι είχε μολυνθεί από AIDS. Κάποιοι άλλοι δεν απορρίπτουν επίδραση αναβολικών. Δεν υπήρξε επίσημη αιτιολόγηση ποτέ.

Στην καριέρα του πήρε τους τίτλους:

Στο Kickboxing:

·         Το 2004 παγκόσμιος πρωταθλητής Muay Thai στα υπερβαρέα στην WKA

·         Το 1998 παγκόσμιος πρωταθλητής Muay Thai στην WAKO

·         Το 1996 παγκόσμιος πρωταθλητής Muay Thai στην WKA

·         Το 2001 στο K-1 της Ναγκόγια 3^ος

·         Το 2000 στο K-1 συμμετοχή στους τελικούς της Φουκουόκα

·         Το 1998 στο K-1 3^ος

·         Το 1996 στο K-1 συμμετοχή στους τελικούς

·         Το 1995 στο K-1 3^ος

Στην επαγγελματική πυγμαχία:

·         Παγκόσμιος πρωταθλητής της WBF στην κατηγορία των βαρέων βαρών.

Αν και ποτέ δεν θα μάθουμε τι έκρυβε στην ψυχή του, τι επίδραση είχε μείνει από τα αγχωμένα παιδικά και εφηβικά χρόνια, όσοι τον γνώρισαν σαν ενήλικο όλοι συμφωνούν ότι ήταν άνθρωπος με μεγάλη καρδιά, ένας καλός Χριστιανός όπως επιθυμούσε και ο ίδιος.

Nobuaki Kakuda: ο «δοκιμαστής» του K-1

Ο Kakuda είναι σαν πρόσωπο πολύ γνωστός. Ήταν ο διαιτητής των αγώνων K-1 της καλής εποχής. Διαιτήτευσε όλα τα μεγάλα ονόματα του παγκόσμιου Kickboxing. Ήταν καλός γνώστης της δουλειάς, έμπειρος και ιδιαίτερα εκφραστικός, ήταν ο άνθρωπος που βοήθησε την οργάνωση K-1 μέσα από το ρινγκ να αποκτήσει το μεγάλο όνομα που έφθασε να έχει. Για πολλούς ήταν το «πρόσωπο» του K-1 μπροστά από την κάμερες. Όμως όπως σε όλα τα πράγματα που φαίνονται απλά και αβίαστα, δεν είναι ακριβώς έτσι. Άς δούμε στην περίπτωση Kakuda την εξήγηση.

Εδώ μπορείτε να δείτε πως απέκτησε την εμπειρία του:

Γεννημένος το 1961, άρχισε το Karate σε μικρή ηλικία. Το στυλ του ήταν το Seidokaikan. Στα 21 του, το 1982, εμφανίζεται στους αγώνες. Αγωνίστηκε για 17 χρόνια. Μόλις τέλειωσε το Πανεπιστήμιο άνοιξε μια σχολή Karate στο Kobe. Σε δύο χρόνια την έκλεισε. Μετά από αυτό έκανε διάφορες δουλειές για να ζήσει. Έπλενε πιάτα σε εστιατόρια, βοηθός σεφ, και οικοδόμος. Στα 28 του δούλεψε σαν bouncer σε δημόσιο λουτρό αλλά έφυγε όταν άνοιξε «δουλειές» με την Yakuza, συγκεκριμένα με τα μαχαίρια τους, όταν τους αρνήθηκε την είσοδο.

  Από το 1999 στρέφεται οριστικά στο Kickboxing. Έκανε μια καλή καριέρα. Άν και κοντός για τα ύψη των θηρίων του K-1, ήταν 174cm, αγωνίστηκε με μεγάλα ονόματα όπως τον Stan Loginidis, τον μεγάλο Ταϊλανδό πρωταθλητή του Muay Thai Chanqpuek Kiatsongrit, με τελευταίο αντίπαλο της καριέρας του τον Musashi. Μην ξεχνάμε ότι άρχισε μεγάλος την καριέρα του και αυτό έπαιξε ρόλο στην πορεία του.

Δείτε τον αγώνα με τον Stan Loginidis

Συνταξιοδοτείται σαν μαχητής και γίνεται κριτής και διαιτητής των αγώνων K-1. Το αίμα όμως νερό δεν γίνεται  και επιστρέφει. Καταφέρνει να φθάσει στον τελικό του K-1 World Grand Prix του 2005 στην Οσάκα. Στον αγώνα αυτό χάνει από τον Georges Loginidis, αδελφό του Stan από τον οποίο είχε χάσει μερικά χρόνια πριν. Τέλειωσε την αγωνιστική πορεία του στα 44, ως ο μεγαλύτερος ηλικιακά όλων των μαχητών του  K-1.

Δείτε τον αγώνα:

 Έχει διατελέσει εκτελεστικός παραγωγός για το K-1 για λογαριασμό του Fighting and Entertainment Group.

Το παίξιμό του ήταν αμυντικό με αντεπιθέσεις. Όχι περίεργο αφού ήταν μεγάλος, οπότε θα έπρεπε να κρατά δυνάμεις και έμπειρος ώστε να μπορεί να εφαρμόζει αυτή την τακτική. Τα κλεισίματά του ήσαν ιδιαίτερα συμπαγή. Βέβαια αυτό δεν έπιανε πάντα, κυρίως σε μαχητές που μπορούσαν να κόβουν τις αντεπιθέσεις του. Όσον αφορά τις αντεπιθέσεις του ας θυμηθούμε ότι είχε το ρεκόρ Guinness σε σπασίματα μπαστουνιών του baseball με το καλάμι, 27 σε ένα λεπτό το 2001, 33 το 2003 και 54 το 2009. Τα low του «έκοβαν». Αλλιώς δεν φθάνεις στον τελικό του παγκόσμιου.

Το ότι δεν κατόρθωσε να πάρει το παγκόσμιο δεν σημαίνει ότι δεν ήταν καλός. Μάλιστα η εμπειρία του ήταν ανεκτίμητη, και οι διοργανωτές τον αξιοποίησαν ως gatekeeper, «δοκιμαστή» των υποψήφιων να αγωνιστούν στο K-1!

Έχει δύο παιδιά, ένα γιο και μια κόρη. Είναι αδειούχος καθηγητής γυμνασίου, μιλά Ιαπωνικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ταιλανδέζικα και Κορεάτικα.

Είναι ιδιαίτερα προληπτικός και πιστεύει σε φαντάσματα και πνεύματα ενώ θεωρεί πολύ σημαντικό το ότι έχει στην κατοχή του μια πέτρα από τον τάφο του Αυτοκράτορα.

Το συνολικό του ρεκόρ είναι 17 αγώνες, 11 νίκες, οι 5 με νοκάουτ, 5 ήττες, η 1 με νοκάουτ και μία ισοπαλία.

Σήμερα είναι κάτοχος 6ου Dan στο Seidokaikan Karate και 2ου στο Shorinji Kempo.