Savate: το Γαλλικό Kickboxing

Αν και μιλώντας για Γαλλία οι πρώτες σκέψεις που μας έρχονται είναι τα κρουασάν, η γαλλική κουζίνα, τα αρώματα, η όμορφη φύση και το στυλ, οι περισσότεροι αγνοούν ότι είναι η χώρα που δημιούργησε το «Ευρωπαϊκό kickboxing” , το Savate.

Πάρτε μια ιδέα. Δεξιά ο Kamel Chouaref, παγκόσμιος πρωταθλητής (135 αγώνες, 130 νίκες, 88 νοκ άουτ, 4 ήττες, 1 ισοπαλία):

Το στυλ άρχισε να σχηματίζεται τον 18^ο αιώνα. Ο λόγος που ενεργοποίησε αυτή την πρωτοβουλία ήταν η αυτοάμυνα απέναντι στις επιθέσεις των συμμοριών της εποχής.

Στο λιμάνι της Μασσαλίας οι ναυτικοί ανέπτυξαν ένα στυλ μάχης με ψηλά λακτίσματα και ανοιχτά χέρια γιατί σύμφωνα με τον τότε νόμο χτυπήματα με γροθιές θεωρούνταν θανατηφόρα όπλα. Τα ψηλά λακτίσματα ίσως δικαιολογούνται γιατί τα χρησιμοποιούσαν στο κατάστρωμα του πλοίου οπότε είχαν τα χέρια να κρατιούνται για ισορροπία. Στον νότο το έλεγαν “Chausson” (παντόφλα) από τον τύπο παπουτσιών που φορούσαν οι ναυτικοί. Αντίθετα η τεχνοτροπία που αναπτύχθηκε στις φτωχογειτονιές του Παρισιού χρησιμοποιούσε χαμηλά λακτίσματα μέχρι το ύψος των γεννητικών και επίσης χτυπήματα με ανοιχτά τα δάκτυλα. Στο Παρίσι χρησιμοποιούσαν βαριά παπούτσια, ίσως στρατιωτικές μπότες και το ονόμαζαν Savate.

Αυτοί που έδωσαν μεγάλη ώθηση στο στυλ και το οργάνωσαν καλύτερα ήσαν ο καθηγητής ξιφασκίας Michel Casseux (1794 - 1869) και ο μαθητής του Charles Lecour (1808 – 1894).

Δείτε μερικά φιλμ όπως φαίνονται μετά από ψηφιακή επεξεργασία από το Γαλλικό Κέντρο Κινηματογράφου.

Καλοκαίρι του 1896: 

Εκπαίδευση στρατιωτών στο Savate μεταξύ 1898 και 1900:

Λυών 6 Ιουνίου του 1897:

Ο Lecour αγωνίστηκε το 1838 με Άγγλο πυγμάχο και κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να τα βγάλει πέρα με ανοιχτά χέρια, Αποφάσισε λοιπόν να εκπαιδευτεί και αυτός στο Αγγλικό μποξ και να συνδυάσει τις τεχνικές των ποδιών με τις τεχνικές της πυγμαχίας. Αυτό που προέκυψε είναι το σημερινό Savate ή «Boxe Francaise”.

Οι Joseph Charlemont και ο γιός του Charles κωδικοποίησαν το άθλημα και του έδωσαν την σημερινή του μορφή.

Δείτε τους:

Το 1924, στους Ολυμπιακούς του Παρισιού, το Savate συμπεριλήφθηκε σαν άθλημα επίδειξης.

Το 2008 αναγνωρίστηκε από την Διεθνή Ομοσπονδία Πανεπιστημιακών Αθλημάτων και το 2010, 25 χρόνια από την ίδρυση της Διεθνούς Ομοσπονδίας Savate, έγινε δεκτό στην SportAccord, πραγματοποιώντας ένα μεγάλο βήμα προς την Ολυμπιακή αναγνώριση.  

Το 2015 χαρακτηρίστηκε μέρος της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της Γαλλίας.

Από τεχνική άποψη περιλαμβάνει τεχνικές χεριών από την πυγμαχία και 4 ειδών λακτίσματα: το fouetté (το κυκλικό λάκτισμα που βλέπουμε στα ασιατικά στυλ), το chasse (το σπρωχτό λάκτισμα, εμπρός ή πλάγια), το revers (κυκλικό λάκτισμα με το πόδι ίσιο, οριζόντια ή κάθετα) και το coup de pied bas (low kick σαν σάρωμα παρά σαν χτύπημα όπως στο Muay Thai).

Οι αθλητές φορούν γάντια και παπούτσια. Η στολή τους είναι μια εφαρμοστή φόρμα.

Ενδιαφέρον είναι ότι οι βαθμοί, τα επίπεδα των αθλητών, οι αντίστοιχες ζώνες των ασιατικών στυλ, διακρίνονται από το χρώμα των γαντιών.

Οι αγώνες καλύπτουν όλες τις περιπτώσεις, από μικρές ηλικίες, ερασιτέχνες, έως και επαγγελματίες με πρωταθλήματα όλων των επιπέδων εθνικά και διεθνή.

Εδώ ο Kamel ενώ "ζωγραφίζει" το 1995:

Όμως το ενδιαφέρον δεν σταματά εδώ. Έχει αναπτυχθεί και το Savate de Defense ή Defense Savate ή Savate du Rue ή Street Savate. Έτσι τα όπλα του Savate είναι το ξίφος και το μπαστούνι και το ραβδί. Παλιά περιλαμβάνονταν και το μαχαίρι, το στιλέτο, η καρέκλα και το παλτό. Μην ξεχνάτε ότι ξεκίνησε από λιμάνι. Μην ξεχνάτε ότι ο πρώτος που ανέπτυξε το στυλ, ο Michel Casseux, ήταν καθηγητής ξιφασκίας.

Όμως το σύγχρονο Savate du Rue ή Street Savate περιλαμβάνει εκτός των άλλων και γονατιές, ρίψεις, χτυπήματα με το κεφάλι, σαρώματα και κλειδώματα.

Μπορεί να θεωρηθεί σαν μια ιστορική ευρωπαϊκή πολεμική τέχνη.

Η Ελληνική Ομοσπονδία του Savate υπάρχει από το 2017 και έχει 36 σωματεία.

Ολοκληρώνοντας, το Savate είναι ένα πολύ ενδιαφέρον στυλ, τόσο αθλητικά όσο και σε έκδοση Street Savate. Πολλοί μεγάλοι Ευρωπαίοι πρωταθλητές υπήρξαν μαχητές του στυλ και διέπρεψαν στο Kickboxing αλλά και στο Muay Thai αποδεικνύοντας ότι και τεχνικό είναι αλλά και πολύ πιο σκληρό και μάχιμο απ’ ότι μπορεί κανείς αρχικά να πιστέψει.