To Judo είναι
ένα μαχητικό στυλ που έχει επηρεάσει ιδιαίτερα την εικόνα που έχουμε για τις πολεμικές
τέχνες. Είναι το κυρίαρχο στυλ στην μάχη μικρής απόστασης. Λίγο πολύ όλα τα
στυλ χρησιμοποιούν κάποιες μαχητικές ιδέες του Judo. Θα λέγαμε ότι είναι ένα από τα "βασικά" στυλ που χτίζουν την ολοκληρωμένη μαχητική ικανότητα.
To Judo δημιουργήθηκε από τον Jigoro Kano, μια μεγάλη προσωπικότητα της σύγχρονης Ιαπωνίας, που ξεπερνά τα στενά όρια μιας πολεμικής τέχνης.
Ο Kano στα τέλη του 19ου αιώνα είχε ήδη Menkyo στο Kito Ryu Jujutsu και μάλλον και στο Tenjin Shinyo Ryu, δηλαδή είχε άδεια να διδάσκει, ήταν εκπαιδευτής. Τα στυλ του Jujutsu είχαν ιστορία αιώνων και ήταν η τέχνη που αξιοποιούσαν οι Σαμουράι στα πεδία των μαχών, όταν έχαναν ή δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τα όπλα τους.
Είχε επίσης μελετήσει τις τεχνικές και είχε κάνει προσαρμογές στο σώμα του (1,57 ύψος και 42 κιλά βάρος) αλλά είχε επινοήσει και νέες. Κυριαρχούσε η σκέψη του να μην απαιτείται στο σύστημά του ιδιαίτερη δύναμη για την εκτέλεση των τεχνικών.
Εδώ βλέπουμε τον Kano σε ένα ιδιαίτερα σπάνιο βίντεο:
Το στυλ είχε ανατροπές, ακινητοποιήσεις, στραγγαλισμούς, πνιγμούς, κλειδώματα σε αγκώνες και ώμους. Σε αντίθεση με το Jujutsu, είχε δοθεί περισσότερη προσοχή στην ασφάλεια των πτώσεων, και την προσωπική ανάπτυξη.
Ένας από τους μαθητές του Kano ήταν ο Mitsuyo Maeda. Στα 17 του βρέθηκε στο Πανεπιστήμιο Waseda και στο Kodokan, την σχολή του Kano. Ήταν ιδιαίτερα δυναμικός μαχητής. Ανήκε στην δεύτερη γενιά σπουδαστών του Kodokan.
Ο Maeda ήταν περισσότερο πρεσβευτής του Judo παρά εκπαιδευτής. Του άρεσε να αμφισβητεί την αξία των άλλων μαχητών και των άλλων συστημάτων. Έφθασε να έχει στο ενεργητικό του περισσότερους από 2000 επαγγελματικούς αγώνες.
Το 1879 επισκέφθηκε την Ιαπωνία ο Αμερικανός Πρόεδρος Ulysses S.Grant. Προς τιμήν του έγινε και μια επίδειξη Jujutsu. Εντυπωσιάστηκε. Το Judo τότε μόλις άρχιζε να γίνεται γνωστό. Και στην Ιαπωνία ακόμα συγχεόταν με το Jujutsu. Το 1903 ο Grand Master Yamashita Yoshitsugu πήγε στις ΗΠΑ για να διδάξει. Μεταξύ των μαθητών του ήταν και ο Πρόεδρος Ρούζβελτ. Η εκπαίδευση πήγαινε πολύ καλά και οι Αμερικάνοι ζήτησαν και άλλους εκπαιδευτές. Ο Maeda ήταν μεταξύ αυτών αξιοποιώντας και τα πολύ καλά αγγλικά του. Ο Maeda εκτός από την διδασκαλία ασχολιόταν και με το να αντιμετωπίζει και μαχητές από όλα τα στυλ.
Μετά την Αμερική ακολούθησαν η Κούβα το Μεξικό και η Κεντρική Αμερική. Στην Βραζιλία έφθασε το καλοκαίρι του 1914. Συνέχισε τις επιδείξεις και τους αγώνες. Το 1921 ίδρυσε την πρώτη του σχολή Judo.
Ο Gastao Gracie ήταν επιχειρηματίας. Ήταν ιδιοκτήτης του χώρου που έκανε επίδειξη και αγώνες ο Maeda. Ο γιός του, τότε 14 ετών, Carlos, παρακολούθησε μια επίδειξη και εντυπωσιάστηκε. Έγινε μαθητής του. Στα 17 του ήταν από τους καλύτερους.
Οι αδελφοί Gracie από τον Maeda έμαθαν να αντιμετωπίζουν όλων των ειδών τους μαχητές, από παλαιστές, πυγμάχους, κατσέρ κ.α., αντιπάλους με όπλα και χωρίς όπλα. Από όρθια στάση, γονατιστή και στο έδαφος.
Οι Gracie προσάρμοσαν όλη αυτή την ύλη που τους μετέφερε ο Maeda στα σώματά τους, ανέπτυξαν το σύστημά τους και το ονόμασαν Brazilian Jujitsu.
Οι Gracie είχαν και ένα ακόμη χαρακτηριστικό: έκαναν πολλά παιδιά. Ο Carlos έφθασε τα 21! Τα μισά είχαν μαύρη ζώνη στο Brazilian. Από μόνοι τους αποτέλεσαν μια δυναστεία μάχης.
Ο πρώτος άνθρωπος της ιστορίας μας, ο Jigoro Kano πέθανε το 1938, τιμημένος από την χώρα του με τα σημαντικότερα παράσημα.
Ο δεύτερος, ο Mitsuyo Maeda, πέθανε στις 28 Νοεμβρίου του 1941 από νεφροπάθεια. Την προηγουμένη του θανάτου του το Kodokan τον είχε τιμήσει με το 7ο Dan.
O τρίτος, ο Carlos Gracie πέθανε στα 92 του, το 1994. Δίπλα του βρίσκονταν 21 παιδιά, 106 εγγόνια και 128 δισέγγονα.
Ο Maeda ήταν περισσότερο πρεσβευτής του Judo παρά εκπαιδευτής. Του άρεσε να αμφισβητεί την αξία των άλλων μαχητών και των άλλων συστημάτων. Έφθασε να έχει στο ενεργητικό του περισσότερους από 2000 επαγγελματικούς αγώνες.
Το 1879 επισκέφθηκε την Ιαπωνία ο Αμερικανός Πρόεδρος Ulysses S.Grant. Προς τιμήν του έγινε και μια επίδειξη Jujutsu. Εντυπωσιάστηκε. Το Judo τότε μόλις άρχιζε να γίνεται γνωστό. Και στην Ιαπωνία ακόμα συγχεόταν με το Jujutsu. Το 1903 ο Grand Master Yamashita Yoshitsugu πήγε στις ΗΠΑ για να διδάξει. Μεταξύ των μαθητών του ήταν και ο Πρόεδρος Ρούζβελτ. Η εκπαίδευση πήγαινε πολύ καλά και οι Αμερικάνοι ζήτησαν και άλλους εκπαιδευτές. Ο Maeda ήταν μεταξύ αυτών αξιοποιώντας και τα πολύ καλά αγγλικά του. Ο Maeda εκτός από την διδασκαλία ασχολιόταν και με το να αντιμετωπίζει και μαχητές από όλα τα στυλ.
Μετά την Αμερική ακολούθησαν η Κούβα το Μεξικό και η Κεντρική Αμερική. Στην Βραζιλία έφθασε το καλοκαίρι του 1914. Συνέχισε τις επιδείξεις και τους αγώνες. Το 1921 ίδρυσε την πρώτη του σχολή Judo.
Ο Gastao Gracie ήταν επιχειρηματίας. Ήταν ιδιοκτήτης του χώρου που έκανε επίδειξη και αγώνες ο Maeda. Ο γιός του, τότε 14 ετών, Carlos, παρακολούθησε μια επίδειξη και εντυπωσιάστηκε. Έγινε μαθητής του. Στα 17 του ήταν από τους καλύτερους.
Ακολούθησαν και οι υπόλοιποι αδελφοί: Oswaldo, Gastao, Jorge και Helio.
Οι αδελφοί Gracie από τον Maeda έμαθαν να αντιμετωπίζουν όλων των ειδών τους μαχητές, από παλαιστές, πυγμάχους, κατσέρ κ.α., αντιπάλους με όπλα και χωρίς όπλα. Από όρθια στάση, γονατιστή και στο έδαφος.
Οι Gracie προσάρμοσαν όλη αυτή την ύλη που τους μετέφερε ο Maeda στα σώματά τους, ανέπτυξαν το σύστημά τους και το ονόμασαν Brazilian Jujitsu.
Οι Gracie είχαν και ένα ακόμη χαρακτηριστικό: έκαναν πολλά παιδιά. Ο Carlos έφθασε τα 21! Τα μισά είχαν μαύρη ζώνη στο Brazilian. Από μόνοι τους αποτέλεσαν μια δυναστεία μάχης.
Ο πρώτος άνθρωπος της ιστορίας μας, ο Jigoro Kano πέθανε το 1938, τιμημένος από την χώρα του με τα σημαντικότερα παράσημα.
Ο δεύτερος, ο Mitsuyo Maeda, πέθανε στις 28 Νοεμβρίου του 1941 από νεφροπάθεια. Την προηγουμένη του θανάτου του το Kodokan τον είχε τιμήσει με το 7ο Dan.
O τρίτος, ο Carlos Gracie πέθανε στα 92 του, το 1994. Δίπλα του βρίσκονταν 21 παιδιά, 106 εγγόνια και 128 δισέγγονα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου