The Guv’nor

Θα τσακωνόσασταν με τον κύριο της φωτογραφίας;

πηγή: you tube.com

 Όχι;

Θα ήταν μια σωστή απόφαση. Γιατί ήταν ο Lenny The Guv’nor. 

Τι ήταν; Άγγλος πυγμάχος της μη επίσημης πυγμαχίας, bouncer σε νυχτερινά κέντρα, εγκληματίας, συγγραφέας, επιχειρηματίας, σωματοφύλακας, αρσιβαρίστας, τηλεοπτικός παρουσιαστής, ηθοποιός, ο «σκληρότερος άνθρωπος στην Βρετανία». Ήταν επίσης 1,88 ύψος και περισσότερα από 130 κιλά.

Ας δούμε την ιστορία του.

Ο Leonard John MacLean γεννήθηκε στις 9 Απριλίου του 1949 σε πολυμελή οικογένεια της εργατικής τάξης, στο East End του Λονδίνου. Ο πατέρας του ήταν ναυτικός κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, αλλά κατέληξε να γίνει μικροαπατεώνας και εγκληματίας. Πέθανε όταν ο Lenny ήταν 4 ετών. Ο πατριός του ήταν αλκοολικός και βίαιος απέναντι στον Lenny και τα αδέλφια του για πολλά χρόνια. Η βία στο σπίτι ήταν τέτοια ώστε, στα 10 του ο μικρός δεν θα είχε μόνο σπασμένα κόκαλα άν δεν τον έσωζε ο θείος του (τοπικός γκάγκστερ), ο οποίος απείλησε ότι θα σκότωνε τον πατριό του άν πείραζε ξανά τα παιδιά.

Σαν αποτέλεσμα αυτού, ήταν ο μεγάλος θαυμασμός του μικρού στον θείο του και όταν έγινε μαχητής, η οργή τον έκανε που είχε μέσα του τον έκανε να πρέπει να τον χωρίσουν από τον πεσμένο αντίπαλό του τον οποίο συνέχιζε να χτυπά.

Στα 24 του παντρεύτηκε την Val. Μαζί απέκτησαν δύο παιδιά ένα αγόρι και ένα κορίτσι. Οι οικογένειά του ήταν το στήριγμά του όπως έλεγε, και τον βοήθησε να απομακρυνθεί, όσο μπορούσε, από το έγκλημα. Στους δικούς του δεν «σήκωσε ποτέ χέρι», ήταν τρυφερός και προστατευτικός. Τα παιδιά του, όπως έλεγαν πρόσφατα, έτρεμαν στην ιδέα της ακραίας βίας που θα επακολουθούσε αν διαμαρτύρονταν ότι τους πείραξε κάποιος.  

Από την εφηβεία του κατάλαβε ότι μπορούσε να λύνει τις διαφορές του με τις γροθιές και την δύναμή του.

Είχε ήδη περάσει από την φυλακή 18 μήνες.

Ήταν γνωστός και σεβαστός στον υπόκοσμο του Λονδίνου. 

Οι φίλοι του;

·         Οι δίδυμοι αδελφοί Ronald και Reginald Kray (Άγγλοι γκάγκστερ, κυρίαρχα πρόσωπα του οργανωμένου εγκλήματος στο East End του Λονδίνου την δεκαετία του ’50 και ’60. Οι δραστηριότητές τους: οργανωμένο έγκλημα, ένοπλες ληστείες, εμπρησμοί, προστασία, επιθέσεις, δολοφονίες. Είχαν αναπτύξει σχέσεις με πολιτικούς αλλά και καλλιτέχνες όπως ο George Raft, η Diana Dors, Frank Sinatra, Judy Garland. Καταδικάστηκαν το 1969. Ο Ronnie πέθανε το 1995 και ο Reggie το 2000).

·         Ο Ronald Arthur Biggs (κλέφτης, συμμετείχε στην Μεγάλη ληστεία του τραίνου το 1963, διέφυγε για 36 χρόνια και το 2001 επέστρεψε στην Αγγλία, (του είχε λείψει να πιεί μια μπύρα στην pub, όπως είχε πεί) φυλακίστηκε και πέθανε τελικά σε γηροκομείο το 2013).

·         Ο Charles Arthur “Charlie” Salvador ή Charles Ali Ahmed ή Michael Gordon Peterson (πραγματικό όνομα) ή Charles Bronson (χαρακτηρισμένος ως ο «πιο βίαιος φυλακισμένος της Βρετανίας», έχοντας περάσει χρόνια σε ψυχιατρικές φυλακές υψίστης ασφαλείας).

Οι παρέες αυτού του τύπου ανέβασαν την φήμη του στον χώρο.

Πολλά νυχτερινά κέντρα του είχαν αναθέσει την ασφάλειά τους.

Αναφορικά με την πυγμαχία, η πορεία του ήταν ανοδική από την πρώτη προσπάθεια. Με τον πρώτο του αντίπαλο, τον οποίο νίκησε σε λιγότερο από ένα λεπτό, έγιναν φίλοι και τον είχε πλέον σαν manager του. Με την υποστήριξή του έγινε μεγάλο όνομα στον χώρο των παράνομων αγώνων. Η φήμη του σαν πυγμάχου κυριάρχησε στο East End του Λονδίνου από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 έως τα μέσα της δεκαετίας του ’80. Όπως είχε πει είχε αγωνιστεί σε 4.000  αγώνες, κερδίζοντας τη μεγάλη πλειοψηφία αυτών. Αν και δεν ήταν ούτε αήττητος ούτε εκπαιδευμένος αθλητής εθεωρείτο κάτι σαν παγκόσμιος πρωταθλητής βαρέων βαρών στην παράνομη πυγμαχία.

Την δεκαετία του ’70 οι αγώνες αυτοί νομιμοποιήθηκαν. Ο Lenny δεν μπόρεσε να πάρει άδεια λόγω του ποινικού μητρώου του και του βίαιου παρελθόντος. Συνέχισε όμως να αγωνίζεται και μάλιστα είχε στείλει πρόκληση και στον Mohammad Ali και τον Mister T για αγώνα με ή χωρίς γάντια. Αγωνίστηκε παρόλα αυτά και σε μεγάλα στάδια με χιλιάδες θεατές.

Εδώ σε δράση (παρατηρείστε το περιβάλλον):

Ήταν πλέον μεγάλο όνομα. Γίνεται ο «βασιλιάς των bouncers» στο East End του Λονδίνου.

Δουλεύει σαν σωματοφύλακας εκτός από εγκληματίες και για ηθοποιούς όπως οι Mike Reid, Freddie Starr και ο τραγουδιστής Boy George. Συνεργάζεται σε τηλεοπτικές παραγωγές όπως East Enders  και The Bill.

Αναπτύσσει σχέσεις με τον IRA και την Μαφία.

Όμως ο Lenny είχε πολλούς εχθρούς. Τον πυροβόλησαν δύο φορές και τον μαχαίρωσαν άλλες δύο.

Οι περιπέτειες δεν είχαν τέλος.

Ένας τοξικομανής εγκληματίας προσπάθησε να τον πυροβολήσει στο σπίτι του ενώ τα παιδιά του ήσαν παρόντα. Απέτυχε και ένα χρόνο αργότερα βρέθηκε με μια σφαίρα στο κεφάλι. Για τον φόνο ο Lenny είχε άλλοθι.

Το 1992 είχε άλλα μπλεξίματα. Ήταν πόρτα στο Hippodrome στην Leicester Square του Λονδίνου. Πέταξε έξω έναν τύπο ο οποίος είχε σχέση με ναρκωτικά, ενοχλούσε τις γυναίκες και γενικά ήταν προκλητικός. Βρέθηκε αργότερα νεκρός με σπασμένο σαγόνι και σοβαρούς τραυματισμούς στον λαιμό. Ο Lenny κατηγορήθηκε για ανθρωποκτονία. Παραδέχθηκε ότι το σπασμένο σαγόνι ήταν δική του δουλειά αλλά όχι τα υπόλοιπα. Τελικά αθωώθηκε γιατί αποδείχθηκε ότι μάλλον τα τραύματα προκλήθηκαν από την αστυνομία. Καταδικάστηκε σε 18 μήνες φυλακή για σοβαρή σωματική βλάβη.

Η ζωή όμως έχει γυρίσματα.

Το 1992 κυκλοφορεί άλμπουμ με τον τίτλο “Lenny sings” χωρίς να καταφέρει να μπεί στα 200 πρώτα.

Δείτε μια συζήτησή του:

Οι γνωριμίες του με ανθρώπους του θεάματος τον οδήγησαν στο να συμμετάσχει στο ντοκιμαντέρ “Bounce: Behind the velvet rope”, αλλά και σε ταινίες. Το 1990 στο “The Krays”, στο σήριαλ του ITV “The Knock”, το 1997 στην ταινία “The Fifth Element”, και άλλες. Η μεγαλύτερη επιτυχία του ήταν η συμμετοχή στην ταινία του Guy Ritchie “Lock, Stock and Two Smoking Barrels” το 1998, στον ρόλο του “Barry the Baptist”.

Κατά τα γυρίσματα αυτής της ταινίας ο Lenny αρρώστησε και εμφάνισε συμπτώματα που έδειχναν γρίπη. Στην συνέχεια διαγνώστηκε πλευρίτιδα αλλά οι ακτινογραφίες έδειξαν καρκίνο στον πνεύμονα με μετάσταση στον εγκέφαλο. Πέθανε στις 28 Ιουλίου στο 1998 στο Λονδίνο, λίγες βδομάδες πριν βγεί η ταινία στις αίθουσες. Ήταν 49 ετών. Ο Guy Ritchie του αφιέρωσε την ταινία.

Εδώ η συμμετοχή του στην ταινία:

Ο Lenny έγραψε την αυτοβιογραφία του με τίτλο “The Guv’nor”, που κυκλοφόρησε πριν τον θάνατό του και έγινε best seller.

Ο συν-συγγραφέας του πρώτου, Peter Gerrard έγραψε και ένα δεύτερο, με τίτλο “The Guv’nor: a Celebration”.

Η χήρα του έγραψε το “Married to the Guv’nor” και μαζί με τον Peter Gerrard και τον Anthony Thomas το “The Guv’nor through the eyes of others”.

Στις 5 Οκτωβρίου του 2017 κυκλοφόρησε το βιβλίο των Lee Wortley και Anthony Thomas “The Guv’nor Revealed – The Untold story of Lenny Mclean” το οποίο έγινε αμέσως best seller.

Επρόκειτο να γίνει ταινία η ζωή του με τον ίδιο να προτιμά τον ηθοποιό Craig Fairbrass. Του προτάθηκε ο Sylvester Stallone κάτι που ο Lenny απέκλεισε και διέκοψε τις διαπραγματεύσεις. Αναμένεται πάντως να γυριστεί η ζωή του σε ταινία, ήδη έχει ετοιμαστεί το σενάριο.

Αν σχηματίσατε την εικόνα που είναι προφανής, διαβάστε την συνέχεια.

Σε ντοκιμαντέρ για την ζωή του συμμετείχε και ο 45χρονος πλέον γιός του. Σε κάποιο σημείο αναφέρει: ο πατέρας μου δεν ήταν γεννημένος μαχητής. Ήταν προϊόν της ανατροφής του, τραυματίστηκε από ότι είχε περάσει. Πιθανότατα είχε προβλήματα ψυχικής υγείας σαν αποτέλεσμα όλων αυτών. Η πάλη ήταν το μόνο που γνώριζε. Πιθανότατα να υπέφερε από OCD (ψυχαναγκαστική διαταραχή) ως αποτέλεσμα της κακοποίησης κατά την παιδική του ηλικία. Με τις μάχες έκρυβε τα τρωτά του σημεία που αισθανόταν ότι υπήρχαν.