Ssireum: η Κορεάτικη παραδοσιακή πάλη

Το Ssireum είναι η Κορεάτικη πάλη. Ιστορικά εμφανίστηκε τον 4^ο αιώνα, από την περίοδο του Goguryeo. Κατά την εποχή των Τριών Βασιλείων (57 π.Χ. – 668 μ.Χ.), το στυλ έγινε μέρος της στρατιωτικής εκπαίδευσης. Γρήγορα έγινε αγαπητή από τον λαό και κατέληξε να είναι ένα δημοφιλές λαϊκό στυλ πάλης και διασκέδαση για τους πολλούς αλλά και για τον βασιλιά κατά την περίοδο Goryeo και Joseon.

Τα πρώτα στοιχεία για το Ssireum εντοπίζονται σε τοιχογραφίες του Βασιλείου Goryeo. Συγκεκριμένα σε τάφο αυτής της χρονικής περιόδου, υπάρχει σκηνή πάλης δύο ανδρών, με έναν ηλικιωμένο να είναι ο κριτής του αγώνα. Αυτό αποδεικνύει ότι το στυλ αυτό ήταν από τότε αναπτυγμένο και οργανωμένο. Στην τοιχογραφία που αναφερόμαστε απεικονίζονται και θεατές με ομπρέλες, ιππείς, υπηρέτες που στέκονται κάτω από ένα δένδρο. Γύρω από αυτούς υπάρχουν άνθρωποι που ασχολούνται με διάφορες ψυχαγωγικές δραστηριότητες, παίζουν μουσική, χορεύουν, εκτελούν ακροβατικά κ.λ.π. Η όλη ατμόσφαιρα δείχνει ότι από τότε το Ssireum ήταν μέρος της διασκέδασης των ανθρώπων.   

Την ημέρα της πανσελήνου κατά τον έβδομο μήνα πραγματοποιούταν ένα μεγάλο πρωτάθλημα μεταξύ 100 ανδρών, ένα baekjung, από διάφορες περιοχές, μπροστά σε πλήθος κόσμου. Ο νικητής του Baekjung ονομαζόταν “Cheonhajangsa” που σημαίνει το ισχυρότερο πρόσωπο κάτω από τον ουρανό.

Κατά την διάρκεια των διακοπών Chuseok, στον όγδοο σεληνιακό μήνα, συγκεντρώνονταν αγωνιζόμενοι από όλη την χώρα για να συμμετάσχουν στο εθνικό πρωτάθλημα, κάτι σαν Πανκορεατικό πρωτάθλημα Ssireum.

Το έπαθλο της εποχής ήταν ένα βόδι, κάτι που ήταν πολύτιμο τότε, αφού μιλάμε για μια γεωργική κοινωνία. Το έπαθλο συμβόλιζε την δύναμη του αθλητή.

Για να νικήσουν έπρεπε να αναγκάσουν τον αντίπαλό τους να αγγίξει το έδαφος με οποιοδήποτε σημείο του σώματος πάνω από το γόνατο. Για να το επιτύχουν αυτό χρησιμοποιούσαν τεχνικές που περιλάμβαναν τράβηγμα, ανύψωση, σπρώξιμο, κάμψη της μέσης και πτώσεις.

Σαν άθλημα ήταν απλό, συναρπαστικό, ευχάριστο και μπορούσε να ασχοληθεί ο οποιοσδήποτε οπουδήποτε. 

 Στον 20^ο αιώνα  το Ssireum έγινε το εθνικό τηλεοπτικό άθλημα της Κορέας. Το πρώτο σύγχρονο πρωτάθλημα έγινε το 1912 στην Σεούλ, στο θέατρο Dansogsa. 

Στην σύγχρονη μορφή του επαγγελματικού Ssireum,  κάθε αγωνιζόμενος φορά μία ζώνη (Satba) που η μία άκρη της περιβάλλει την μέση και η άλλη τον μηρό.

Tο όνομα Ssireum αναφέρεται επίσημα από την δεκαετία του 1920.  Η λέξη Ssireum προέρχεται από την λέξη Ssirunda  που περιγράφει αγώνα που γίνεται με τον τρόπο των ζώων με κέρατα όπως οι ταύροι, με συγκρούσεις.    

Η Ομοσπονδία Pan Chosun Ssireum ιδρύθηκε το 1927.

Το 1947 ο διαγωνισμός που οργανώθηκε ονομάστηκε  Εθνικό Πρωτάθλημα Ssireum.

Υπήρχαν δύο στυλ: ένα της δεξιάς και ένα της αριστερής πλευράς. Το πρώτο κυριαρχούσε στις επαρχίες Gyunggi και Honam της Νότιας Κορέας και το αριστερό στις επαρχίες Hamgyung, Gyungsang και Choonchong. Η διαφορά ήταν σε ποια πλευρά ήταν δεμένο το Satba. Η διαφορά λύθηκε οριστικά όταν, το 1994 η Ομοσπονδία αποφάσισε ότι η αριστερή πλευρά ήταν η επίσημη θέση την οποία θα υιοθετούσαν υποχρεωτικά όλοι οι αγωνιζόμενοι.

Κανόνες του Ssireum

Οι αγώνες Ssireum γίνονται με τη μορφή ατομικών ή ομαδικών συναντήσεων. Η νίκη καθορίζεται από τον αθλητή ή την ομάδα που κερδίζει δύο από τους τρεις γύρους του αγώνα. Το χρονικό όριο κάθε γύρου κυμαίνεται ανάλογα με την κατηγορία και μπορεί να είναι 2 έως 3 λεπτά. Ένας παραπάνω γύρος μπορεί να χρειαστεί αν δεν υπάρξει νικητής στην κανονική διάρκεια.

Το τερέν που διεξάγεται ο αγώνας είναι ένας κύκλος με διάμετρο περίπου 7 μέτρα, σκεπασμένος με άμμο. Οι δύο αντίπαλοι ξεκινούν τον αγώνα γονατίζοντας στην άμμο σε θέση Baro Japki και πιάνουν την Satba και προσπαθούν με τεχνικές που δεν θα προκαλέσουν τραυματισμό, να αναγκάσουν τον αντίπαλο να αγγίξει το έδαφος με οποιοδήποτε σημείο πάνω από το γόνατο. Ενέργειες που εμποδίζουν την απόδοση του αντιπάλου, όπως το σφίξιμο του λαιμού, το χτύπημα με το κεφάλι, η συστροφή των βραχιόνων, η εμπλοκή των ποδιών, η επίθεση στα μάτια κ.λ.π., απαγορεύονται και μπορούν να αποτελέσουν αιτία ανάκλησης του δικαιώματος περαιτέρω συμμετοχής στους αγώνες.

Σε αντίθεση με το Σούμο, το σπρώξιμο του αντιπάλου έξω από τον αγωνιστικό χώρο δεν οδηγεί σε νίκη αλλά επανεκκίνηση.

Υπάρχουν τρείς διαιτητές, ο ένας είναι ο επικεφαλής και οι άλλοι δύο υπο-διαιτητές. Ο επικεφαλής είναι μέσα στον τερέν και οι άλλοι δύο εξωτερικά. Σε περίπτωση που υπάρξει άδικη απόφαση ή αν ο επικεφαλής δεν  μπορεί να αποφασίσει, οι υπο-διαιτητές μπορούν να ζητήσουν ακύρωση της απόφασης ή επαναφορά ή ακόμη και να ζητήσουν να σταματήσει ο αγώνας αν υπάρξει τραυματισμός. Οι αποφάσεις των διαιτητών είναι τελεσίδικες.

Οι αθλητές στο επαγγελματικό Ssireum αγωνίζονται σε τέσσερεις κατηγορίες βάρους: την πολύ ελαφιά (Taebaek), την ελαφρά (Keumgang), την μεσαία (Halla) και την βαρέων βαρών (Baekdu). Τα ονόματά τους τα αντλούν από τις τέσσερις διάσημες κορυφές βουνών της Κορέας.

Πλέον αγωνίζονται και γυναίκες με τους ίδιους κανόνες.

Πάρτε μια γεύση:

Οι κατηγορίες βάρους οριστικοποιήθηκαν το 1967. Προσπάθεια καταβλήθηκε από την Ομοσπονδία για καθορισμό του μέγιστου επιτρεπόμενου βάρους των αθλητών. Μέχρι τον Μάρτιο του 2011 ίσχυε σαν ανώτατο όριο τα 160 κιλά. Αυτό όμως δεν βοηθούσε την δημόσια εικόνα του αθλήματος που έμοιαζε σαν να ήταν θέμα κιλών η επιτυχία. Έτσι τώρα το βάρος περιορίζεται στα 140 κιλά.

Είναι σημαντικό να σημειώσουμε τις διαφορές μεταξύ του Ssireum και του sumo. Το Ssireum παρέμεινε ως επί το πλείστον εθνικό / παραδοσιακό άθλημα. Τα δυνατά σπρωξίματα, σαν χτύπημα που επιτρέπονται στο Σούμο εδώ απαγορεύονται. Και στα δύο σπορ, οι αγωνιζόμενοι είναι συχνά αρκετά μεγαλόσωμοι. Αν και τα δύο αθλήματα μοιάζουν, διαφέρουν στον τρόπο παιξίματος όσο και στις αξίες, με το Ssireum να είναι πιο ειρηνικό. Επίσης ενώ το Σούμο αναπτύχθηκε με Αυτοκρατορική και αριστοκρατική υποστήριξη, το Ssireum  ήταν πάντα ψυχαγωγία για τις μάζες. Οι αθλητές του Σούμο είναι αστέρια στην κοινωνική ζωή και με καλές αμοιβές ενώ οι Κορεάτες παλαιστές τείνουν να είναι πιο φτωχοί. 

Για πρώτη φορά μεταδόθηκαν αγώνες Ssireum στην τηλεόραση το 1972. Στην δεκαετία του ’80 το άθλημα γνώρισε την μεγαλύτερη ακμή του. Οι πρωταθλητές κέρδιζαν μεγάλα οικονομικά έπαθλα και γίνονταν γνωστοί και φημισμένοι σε όλη την χώρα. Ενδεικτικά ο πρωταθλητής του 1983 κέρδισε 15,000,000 δολάρια, όσο κόστιζε ένα μεσαίου μεγέθους διαμέρισμα στην Σεούλ εκείνη την εποχή.

Στην δεκαετία του 2000, με την χρηματοπιστωτική κρίση, οι χορηγοί αποτραβήχτηκαν και η δημοτικότητα του στυλ μειώθηκε σημαντικά. Πολλοί παλαιστές του στυλ έστρεψαν την προσοχή τους σε άλλα στυλ μάχης. Αρκετοί στράφηκαν στο MMA. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Choi Hong Man (ύψος: 2,18 m, βάρος: 160 κιλά), πρωταθλητή του Ssireum, που μπήκε σε αγώνες Κ-1 και ΜΜΑ με αξιοσημείωτη επιτυχία. Και άλλοι πρωταθλητές Ssireum στράφηκαν σε άλλα αθλήματα επαφής όπως το Kickboxing και το ΜΜΑ. Δεν είχαν ιδιαίτερη επιτυχία γιατί δεν μπόρεσαν να προσαρμοστούν στις νέες τεχνικές, αφού είχαν μάθει να τραβούν και όχι να χτυπούν τους αντιπάλους τους. Κάποιοι άλλοι από αυτούς μπήκαν στον χώρο της ψυχαγωγίας.

Δείτε τον Choi Hong Man στην δεύτερη καριέρα του:

Το 2011 υπήρχε μόνο μια επαγγελματική ομάδα σε όλη την χώρα, η Hyundai Elephants, και η οποία αγωνιζόταν με μικρές ομάδες και μερικές διεθνείς.  

Τον Σεπτέμβριο του 2016, η Κορεάτικη Ομοσπονδία Ssireum, για να τονώσει το ενδιαφέρον, διοργάνωσε κατά την εορταστική περίοδο Chuseok, στο γυμνάσιο Jangchung στην Σεούλ, αγώνες διάρκειας 6 ημερών με συμμετοχή εκτός από Κορεάτες και ξένων παλαιστών αλλά και γυναικών αθλητριών. Οι αγώνες συγκέντρωσαν 8000 θεατές.

Τον Ιανουάριο του 2017 η διοίκηση της Κορεάτικης Πολιτιστικής Κληρονομιάς χαρακτήρισε το Ssireum ως εθνικό άυλο πολιτιστικό αγαθό. Υπέβαλε αίτηση στην Unesco να το συμπεριλάβει ως άυλη πολιτιστική κληρονομιά της ανθρωπότητας. Η τελική απόφαση θα ληφθεί το 2018.